merhaba canlar...
naçizane heyecanlandım, birşeyler hissettim ve paylaşmak istiyorum;
bazen birşeyler korku verir bize ve işte o zaman yaratmak istediğimize sevgi yüklersek gücünü çoğaltmış oluruz ve korku sevgide yaşayamaz...
kordon bağını koparmak düşüncesi; ayrılığı hissettirdi bana... küçükken geceleri annem babam ölürse ben ne yaparım diye ağlayarak uyanan bendim ve ayrılık uykuda bile zordu...
kordon bağını kesmek yerine; şanal'ın bir tekniğini hatırladım; kordon bağını çooook uzatmak... istediğinde, ihtiyacın olduğunda hooop çekiyorsun ve bağlı olduğun yanında oluyor... o ihtiyaç duyarsa hoop sen onun yanındasın...
bence koparmak yerine sevgiyle bağlanmak; daha güven verici...
sevgi verenleriniz çok olsun...
