Alıntı:
GüLüCüK Nickli Üyeden Alıntı
 Çok teşekkür ederim dualarınız ve iyi dilekleriniz için, inşallah herşey düzelicek.. Bir gün böyle deyip ertesi gün dibe vurmalarım olmasa, dediğiniz gibi sihirli formülü de yok ki bunun :(
İnşallah sabrımın, dualarımın karşılığını görüp atlatıcam, sadece inanıyorum ve bekliyorum.. |
sevgili gülücük,aynı durum bende de var ve hakikaten de hiçkimsenin sözü beni tatmin etmiyor.erkek arkadaşımla büyük bir kavga sonucu ayrıldık.zaten son zamanlarda sürekli ilişkimiz iniş halindeydi ve inkar etmediğim bişey de suç tamamen benimdi.aşırı baskı aşırı kıskançlık sonunda boğuldu ve ilişkimiz ilişki olmaktan çıktı.biteli 40 gün oldu ve herhangi bi gelişme maalesef yok.kendimi dua etmeye verdim son zamanlarda da iyi şeyler düşünmeye yoğunlaştım ve öle garip ki ortada iyi bişey olmamasına rağmen iyi şeyler olacağına dair inancım da sonsuz.buda benimle bi çelişki çünkü normalde herşeyin olumsuzunu görürüm hatta çekim yasası ilişkimde de etkili oldu.yani ilişkinin bu hale gelmesine tamamen benim baştan itibaren düşündüğüm olumsuz şeyler sebep.şimdi ise belki kendimi kandırıyorum ama inatla iyi şeyler düşünüyorum.arada bi korku kaplasada içimi beni tamamen silmişse gibi bi düşünce hemen kovamaya çalışıorum.ve allah kabul etmeyeceği duayı kuluna ettirmezmiş sözü sayesinde de ben daha bi ümitle bekler oldum.biçok ilişki yaşadım.hatta çok mutlu olduğum başka bi ilişkim vardı buna rağmen hiçbirinin ardından bukadar günlerce süren allaha dua allaha yalvarış yaşamadım.ki çok da mutlu bi ilişkim bitmiş olmasına rağmen.fakat son ilişkimde ne kadar sorunlarımız son zamanlarda çoğalmış olsa da farkettiğim ve diğerlerinden farkı olan bişi var ki o da bittiği günden beri allaha yalvarmalarım ve dualarımda hiç bir azalma olmaması.bunun için diyorum ki demek ki dualarım kabul olucak ki ben hala dua ediyorum iyi şeyler de hissediyorum.belki kendi hayatımı es geçiyorum çünkü inan bir aydır hiçbi arkadaşımla görüşmüyorum ve ne yazık ki içimden de gelmiyo belki o eski hayatına geride dönmüş olabilir.ama istemiyorum belki çok yanlış bir tutum benimki ama olmuyo.hatta işimi bırakıp memleketime döndüm şimdi ise bi sebepten dolayı tekrar okuduğum şehre dönmek zorundayım yani erkek arkadaşımla günlerimi geçirdiğim o şehre ve maalesef işkence gibi,stresim büyük.onu arayamamak onu görememek,aynı şehirde olup.zaman ilaçtır ya .muhakkak öledir.ama neden hala bi beklentim var.umudum kaybolmasına sebep olan hiçbirşey duymak istemiyorum sanki böle olunca olumsuzu çekermişim gibi gelio.o yüzden de kendimi olumlu düşüncelere bıraktım ve başta da dediğim gibi karamsar kişiliğime rağmen bu konudaki hislerim tamamen pozitif.