 Ynt: AĞLAMA İSTEĞİ
uzun zaman ağlamadığımızda, enerjiler içimizde katılaşıyor, bilinçaltımızdaki bu katı enerjiler çözüldükçe, ağlama ve gülme ihtiyacı ortaya çıkıyor...ben geçen sene bahçeme diktiğim güllerin üzerinde yürüyen uğur böceğini gördüğümde onu seyrettikçe ağlamıştım..sevinçten...bahçem beton yığınıydı, telkinleri dinlerken, bahçemi yeşillendirmek geldi içimden, çiçeklerime, hayatım boyunca bir arada görmediğim ailemin bireylerinin adlarını koyarak bir arada olmamızı sağladım..ve uğur böceğini onların üzerinde görünce dayanamadım ağladım, şimdide,bazen televizyon seyrederken sevgiyle gülümsediğimi fark ediyorum...bu özellikle benim hiç yaşamadığım şeyleri seyrederken oluyor..galiba özdeşleşiyorum..o sırada filimdeki karekterlerle..yüzümde gülümseme yaratan her şey içimi ısıtıyor...hayal çetin cevizdir cümlesini duymak bile istemiyorum..belki çetin cevizdim ama kırdım kabuklarımı..cevizin içide dışı kadar hayata dayanıklıdır ama,yumuşaktır ve lezzetlidir..hepimize saygılı sevgiler.. |