veee babam döndü
kendiliğinden çıkıp geldi, işyerime geldi gerçi huy ve karekterde en ufak değişiklik yok, onu öylece kabullendim, onu değil kendimi değiştirip geliştirmeye başladım, mesela süper şeyler yapıyorum kendimce,
iş arkadaşlarımla problemlerimi olumlu hale çevirmeye başladım işimi hep ciddiye almışımdır, emir vermeyi pek beceremediğim için çok sorunlar yaşadığım doğru, ama bu yeni halimle emir vermedende insanlara iş yaptırabileceğimi fark ettim, kibarca zorlamadan, kendi yaratıcılıklarını ortaya koymalarını sağlamak hoşuma gidiyor,
taaa 1998 yılında aydın sökede öğretmenevinde çalışırken ehliyet almıştım, ve araba sürmeye cesaretim yoktu, bir kaç gündür mesai arkadaşlarımla araba sürmeyi öğreniyorum, harika bir duyguymuş, kendime güvenim arttı, ehliyet sınavlarımı gayet yüksek puan geçmeme rağmen tek seferde süper bir başarıydı ama araba sürme konusunda kendimi geliştirme fırsatım hiç olmad, eee arabam yoktu ki dusun
şimdi iyi bir sürücü olabileceğimi net bir şekilde görüyorum,
epeydir hızlı okuma tekniklerine çalışıyordum bugün kendi rekorumu bile ekarte ettim
13 saniyede 790 kelime vay canına bravo bana
kefirimle çeşitli tarifler uyguluyorum, hatta cilt bakımı yapmaya başladım kefirimle, hem içiyorum hemde yüzüme sürüyorum, kefirim taaa bursadan memleketimden geldi, çoğalıyorlar ve ben onları paylaşmaya bile başladım, çok sağlıklı olan kefirimi tanıtmak ve sağlıklı olmak isteyen insanlara sunmak beni çok mutlu ediyor, kefirimle konuşuyorum yaaaa,, oda çok mutlu sanırım hergeçen gün daha lezzetli gelmeye başladı bana, dernekteki çiçeklerimlede konuşuyorum, nasıl eşsiz bir sevgiyle karşılık görüyorum inanılır gibi değil ama öyle nefis çiçekler açıyorlar,
vee kilo vermeyede başladım, 2.5 kilo gitmiş bile dikkat ediyorum iyice yediklerime ekmeği kestim mesela,
veee dans ediyorum her fırsatta, daha kaliteli bir uykum var artık kabus görmüyorum, kızımla sık sık görüşüyoruz telefonda, ama beni rahatsız eden bir durumda var tabi, kızımı kırmak istemem canım feda ona, ama ergenlik dönemini zaten zor atlattı, şimdi bende ona harçlık gönderiyorum, keşke imkanım daha fazla olsa daha çok göndersem, ama bunu babamlar duymasın diyince o içimde çaktırmadan bekleyen sinsi fikirler hemen alarma geçti, kızımla ciddi sorunlar yaşamamızada bu sinsi fikirlerim sebep oldu amaaaaa, ben bir anneyim dimiiiii, öleeeee işgillenmem lazım sanki halbuki artık ona güvenmem konusunu çoktan hallettiğimi sanıyordum daaaa üffff yaaaa kes nurhan şunu genç o, harika bir okulda okuyor, süper bir yaratık, herkes kız senin bu güzelliğin nerden geliyor bakıyım diyinceeee oda tabiki annemden diyormuş,
, yalakalık mı yapıyor acaba,
şimdi istemedende olsa kafama takılıyor, ona sık sık para göndermem yanlış mı acaba diye, zor bir konu aslında, hele birde bunu bizimkiler sakın duymasın diyince kafam karıştı biraz, oradaki herkesle barışık olmak harika bir duygu, bu barışıklığın ebediyen devam etmesi için devam edeceğim, nurhanza devam ediyor, çok çalışmaya, pozitif olmaya, barış için yürümeye
