ne güzel bir paylaşım bu.... aynı ben.evet mutlaka benim de bu evrenin bir yerlerinde ruhum mevcut.ama nerelerde ?ben biyerlerde bıraktığımı bilmiyorum .ya babamın ölümü,,ya ilk aşk acısı,,ya evliliğimin başlangıcı,ya çocuklarımın doğumu ,ya çalıştığım bankanın kapanması....... bilemiyorum birzaman bir yerlerde kaldı o.ve o yokkende yaşadığımı zannettiğim hayatta bir hayaletten farksızım.otomatikleşmiş durumda kalkıyor ve günü mü bir görev
miş gibi bitiriyorum.mutlumuyum??mutsuz değilim diyebilirim genelde,,ama mutlumuyum bilmiyorum.acaba benim ne kadar beklemem gerek ruhumu yakalamam için .hayır korkum şu,olmadık bi zamanda yıllar sonra gelir yapışırsa bana ben yaşlanmış,,ununu elemiş eleğini asmış vaziyette...o benimle olmadığı için yaşlanmamış yıpranmamış,taze dimdik ayakta....hadiiii bu seferde bi uyumsuzluk yaşa dur...
