[etterna_]

akşam televizyon makinasını izledim de Aydın Boysan konuktu ve tüğlerim diken diken izledim programı. Beni en çok etkileyen şey ise o kıtlık yıllarında, o kadar yoksunluğa karşın dediği bir cümle oldu. "bizler ne kadar yokluk çekersek çekelim ,Türkiyenin on sene sonra dünyada sayılı gelişmiş ülkeler arasına gireceğimizi düşünüyorduk" bu cümlenin içinde umut var.Keşke günümüzdeki Türk gençleri olarak o yıllardaki gençlik kadar umutlu olsak.
Belki başlarındaki kişi Atatürk'e olan güven, belki Atatürk'ün Türk milletini psikolojik olarak inandırışı; bilmiyorum ama bizleri geleceğe inandıracak, toplumsal olarak morale kavuşturacak Atatürk gibi olmasa da dürüst yöneticilere ihtiyacımız olduğunu düşünüyorum.
Belki de coğrafi ayrılıkları, ideolojik farklılıklar gözetilmeksizin tüm Türk milletini (Türk vatandaşlarını) tek çatı altında toplayacak bi parti olabilir,yönetici olabilir.
Bu umutsuzluktan "biz adam olmayız" gibi millet olarak kendi kendimize kendi kendimizin adam olabilirliğini baltalamamalıyız.
Önce kendimizi sevmeliyiz, sonra birbirimizi. Sonra milletimizi.

Demeliyiz ki; "bizler dünya insanlarıyız, ülkemizi seviyoruz.çabalıyoruz, çalışıyoruz ve çok değil birkaç yıl sonra ülkemiz dünya üzerinde en yaşanılası ülkelerden biri olacak"