[hülyaa]

fatale harika bir paylaşım olmuş..teşekkür ederim..
okurken çok duygulandım..sanırım sorunumuz aslolan sevginin kaynağını unutmak..belki de arayışlar bu yüzden..
insan gerçekleri bildiği ve anladığı anda,aslında hiç yanlız olmadığının farkına varıyor..ve buda harika birşey.. super
hepimizin kendine göre bir takım inançları var..kendi adıma konuşacak olursam..ben kendimi keşfettiğimde inancımı sevmeyi öğrendim..önceki sevgi değilmiş..sadece ihtiyaç duyduğumda sığınacağım bir limanmış..ve isteklerim gerçekleşince seviyormuşum..
sevginin kaynağını gerçek anlamda kavradığımda hayatım anlam kazandı diyebilirim..bu tamamen içsel bir durum..kişiye göre değişir belki ama..sevgiyi;gönlüme doldurmayı istiyorsam,akan pınarları,akarsuları,nehirleri ya da denizleri seçmiyorum artık...elbette onlarıda özünden dolayı seviyorum..sadece sevgiyi kaynağından almayı tercih ediyorum...elbette kaynaktan akan suda farklı değildir..özüyle aynıdır..fakat,yerinden alınan suyun içinde hiçbir katkı maddesi yoktur..yanlız unutulmaması gereken de tüm suların o kaynaktan aktığını bilmek..eğer istiyorsam akan akıntılara kendimi bırakmak benim elimde..tabi bu akıntı beni nereye götürür bilinmez..bu yüzden aşk aslında kendini akıntıya bırakmaktır bana göre..ve yeryüzünde her akıntının bir kaynağı nasılsa vardır..bu yüzden hiç bitmez..sadece biz kıyıya vurduğumuzda yaptığımız yolculuğun yorgunluğundan başka bir akıntı aramayı reddederiz..ya da nasılsa tüm sular aynı yola akıyor deriz..taki artık akmaktan vazgeçmiş durulmuş bir gölü bulana kadar..bu dinginlik halinde artık biliriz ki içinde bulunduğumuz sevginin gölü,aslında gerçek kaynaktan akmakta..dolaştığımız tüm yollar belkide bunu görebilmemiz,idrak edebilemiz içindir..ne dersiniz