Tekil Mesaj gösterimi
Alt 19-03-2009, 11:37 PM   #3 (permalink)
pitircik
Teğmen
 
pitircik - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
 
Üyelik tarihi: Oct 2008
Bulunduğu yer: istanbul
Mesajlar: 84
Tesekkür: 1,561
81 Mesajinıza toplam 529 kez İyi ki varsın demişler.İyi ki varsınız iyi ki varız.
pitircik is a glorious beacon of lightpitircik is a glorious beacon of lightpitircik is a glorious beacon of lightpitircik is a glorious beacon of lightpitircik is a glorious beacon of lightpitircik is a glorious beacon of light
Standart

Alıntı:
redflowers Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
Kesinlikle katılmıyorum, ertelemenin farklı farklı bir çok sebebi vardır ama her erteledeğimiz şeyin de aslında özümüze yanlış geldiği için ertelendiğimizi söylemek çok yanlış olur ve tembelliğe sevk eder diye düşünüyorum. Bu tarz kılıflara sokulması erteleme huyu olanlara çok cazip gelebilir ama bence kesinlikle yanlış bir teoridir.
Ertelemenin pek çok sebebi olduğuna ben de katılıyorum..Başarı korkusu,hata yapma korkusu, mükemmeliyetçilik..vs.. Ama bunların da gerçekten istememe durumu için yaratılan bahaneler olabileceğini düşünüyorum...Gerçekten istememe durumunun farkındalığı hiç de cazip bir durum değil esasında..
Kendimden örnekle açıklamak istiyorum..
Yıllardır bir şeye,bir hedefe o kadar kilitlenmiştim ki..(Güzel sanatlarla uğraşıyorum)Buna dair yol katettim mi, muhakkak ki ettim..güzel başarılarım oldu vs..
Bu başarıları kendimi olanca gücümle konsantre etmeye zorlayarak elde ettim, çok şükür..Erteleme alışkanlığımdan ötürü, harekete geçmek için kendimi zorlamak dışında başka bir seçeneğim yoktu çünkü.
Ama. bu bununla biter mi..Gene karşıma çıkacaktı tabiki..Bir yandan kendimle savaş halindeydim, harekete geçince neler yapabildiğimi biliyordum, bir yandan da sanki üstüme ölü toprağı ekilmiş gibi bir durum vardı, öylece oturur buluyordum kendimi..Nitekim, aslında defalarca kıyısından döndüğüm o soruyu büyük bir cesaretle yönelttim kendime.."Ya, insan isteyince yapar..Yoksa istemiyor muyum ben?" Hemen cevap: "Yok canımm olur mu,saçmalama.."
Kendimi bu düşünceden uzaklaştırmaya çalıştıkça, savaş büyüyordu.Savaşın sebebi, yatıp kalkıp gecelerce dua ettiğim hedefimm, yoksa ben onu öylece yaratmış,şekle bürümüş, onun için çaba sarfedip,emek harcayıp onunla ilgili başarılar sağlamış olsam da acaba gerçekte isteğim doğrultusunda kendimi mi kandırıyordum? Tabi, bu o zaman bu kadar da net bir tümce olarak belirmiyordu zihnimde..çünkü korku veren bir şey takdir edersiniz ki..
Erteleme zamanlarında da onunla ilgili şeylerle değil de kişisel gelişim vs..gibi şeylerle ilgilenip, sürekli çevremdeki insanlarla bunları paylaşıyor olarak buldum kendimi..Hedef belirlediğim sanat dalının eğitimini aldım,seviyorum;ama.. nedendir bu eylemsizlik..Bazı zamanlar da oluyor ki kendiliğinden geliyor o hareket..Normalde ciddi bir disiplin dahilinde çalışmam gerekirken devamlı aşıyorsam bunu sebebi ne olabilir sizce?
Bu durum 7 seneye yayılmış bir durumdur..
Hala aynı durum içerisindeyim..ve tek açıklamam bu olduğu için paylaşmak istedim..

Teşekkürler..
Sevgiyle..
pitircik isimli Üye şimdilik offline konumundadır Offline   Alıntı ile Cevapla