mutluyum demeye korkuyorum.. sanki arkasından kötü seyler olucakmıs gibi geliyor. bugüne kadar hep öyle oldu..
hani söyle bisey vardır ya bugun cok güldüm kesin ağlıycam ben buna inanmısım. benim önce bu tarz kalıplardan cıkmam hele hele senin de söylediğin gibi gecmisi gecmiste bırakmayı ögrenmem lazım.. yoksa bu böyle sürüp gider..
burda benim gibi bi cok insan var sonrasında geldikleri durum beni heycanlandırıyor aslında.. bende yapabilirim diyorum, sonra bi an geliyor yine eski ruh halime dönmüşüm o an kopuyorum herseyden..
toparlanıncaya kadar bicok seyi elimde olmadan erteliyorum ve hayatım elimden kayıp gidiyor.
Bugune kadar kendime bu soruyu hiç sormadım.. Bakalım bugünden sonra mutlu olmak icin neler yapabilirim. hergün bu soruyla baslıycam günüme tabi birde aynaya bakıp gülümseyerek
