Haklısınız.Bu yaptığımız kahve köşelerinde memleket kurtarmak gibi bir şey aslında.Yine de bir ucundan tutmuş olabilmek olarak görüyorum bunu ve içten içe seviniyorum.Sanırım insanlar konuyla ilgili sınırlı bilgisi olduğunu düşünüp yazmaya çekiniyor.Bizler üç kişi olarak,(sevgili tresor,siz ve ben olmak üzere)düşüncelerimizi aktarıyorsak,eminim okuyanların beynine küçük bir kıvılcım oluşturmuşuzdur.
Ağaç yaşken eğilir,derler.Çocukluktan itibaren sanat dalları tanıtılmaya başlansa ne hoş olur.Şimdiki çocuklar bu konuda bizim jenerasyondan daha şanslı gibi görünse de,doğru değerlendirme veya değer verme gibi bir hissiyatları yok gibi. Bizlerden sanatın kavratıldığı şanslı bir kesim de yok değil hani.Zaten salonları dolduran da o kesim:)
Bu arada sanatın gitgideyanlış anlaşılmasının en büyük unsuru da medyadır.Ağzını açtığı anda detone sesler çıkaran,vokalistlerinin sırtından geçinen bazı hanımlar son derece rahat bir şekilde sanatçı kisvesine bürünebiliyorlarsa,bu,onlara verilen haktan gelmektedir.Bu hanımları alkışlayan insanlarımız da,durumu etkileyen unsurlardan biridir.Diğer yandan,sizin de yazmış olduğunuz gibi,çeşitli sıkıntılarla kavrulan nice değerli,gerçek sanatçımız,yok olup gitmekte.
Evet,yine haklısınız,nerden tutsak elimizde kalıyor.Fakat bir şekilde birileri burayı okuyor,biliyorum.Kaç kişi okusa,yanımıza kardır.Gerçeklere gözümüzü açma zamanı gelmiştir artık..
Sevgiler..