[bluemoon24]

*



ACIYI BAL EYLEDİK







«pir sultan ölür dirilir»







bak şu bebelerin güzelliğine



kaşı destan



gözü destan



elleri kan içinde







kör olasın demiyorum



kör olma da



gör beni







damda birlikte yatmışız



öküzü hoşça tutmuşuz



koyun değil şu dağlarda



san kendimizi gütmüşüz



hor baktık mı karıncaya



kırdık mı kanadını serçenin



vurduk mu karacanın yavrulusunu



ya nasıl kıyarız insana







sen olmasan öldürmek ne



çürümek ne zindanlarda



özlem ne ayrılık ne



yokluk ne yoksulluk ne



ilenmek ne dilenmek ne



işsiz güçsüz dolanmak ne



gün gün ile barışmalı



kardeş kardeş duruşmalı



koklaşmalı söyleşmeli



korka korka yaşamak ne







kahrolasın demiyorum



kahrolma da



gör beni







kanadık toprak olduk



çekildik bayrak olduk



döküldük yaprak olduk



geldik bugüne







ekmeği bol eyledik



acıyı bal eyledik



sıratı yol eyledik



geldik bugüne







ekilir ekin geliriz



ezilir un geliriz



bir gider bin geliriz



beni vurmak kurtuluş mu







kör olsanı demiyorum



kör olma da



gör beni







Hasan Hüseyin







Hasan Hüseyin KORKMAZGİL







(1927 Gürün - 26 Şubat 1984 Ankara)







Adana Erkek Lisesi (1948) , Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü (1950) mezunu. Göksun'da (K.Maraş) başladığı öğretmenlikten siyasi eylemde bulunduğu gerekçesiyle atıldı, tutuklandı, hüküm giydi. Daha sonra Gürün'de ve Sivas'ta arzuhalcilik, tabela ve portre ressamlığı, inşaat işçiliği yaptı (1955-60) . 1960'da İstanbul'a, sonra Ankara'ya yerleşti. Akis dergisinde çalıştı, bir süre de Forum dergisini yönetti (1968-70) . Kızılırmak kitabı nedeniyle hakkında 142. maddeden dava açıldı, yargılandı, aklandı. Lise yıllarında şiir yazmaya başlayan Hasan Hüseyin'in ilk şiiri 1959'da Dost dergisinde çıktı. Bu yıllarda mizahi hikayeleri de yayımlandı. Kavel (1963) adlı kitabı ile 1964 Yeditepe Şiir Armağanı'nı, Kızılkuğu (1971) ile TRT'nin 1970 Sanat Başarı Ödülü'nü, Filizkıran Fırtınası (1981) ile 1981 Toprak ve Nevzat Üstün şiir ödüllerini aldı.







PATİKAYOLU@MSN.COM

HARAMİLER@MSN.COM







ikinci yenilerin arabesk bulduğu, destansı şiirleriyle halk şiirine yaklaşan hem köylü hem kentli kimliği ile sevdiğim yazın adamı..



ilk kitabı kavel'de (kavel bir kablo fabrikasıdır 60 larda..) patron düzenine karşı verilen mücadelede, zafer bizim işçi sınıfının olunca hasan hüseyin bu marş şiiri yazar: 'işime karım dedim karıma kavel..'







maniye yakın biçemiyle kıra kırsala gülümserken, yıkılsın dediği düzenin çelişkisi daha çok kentte yaşananlardır:







kata kata katılmış



sata sata satılmış



bu ne biçim düzen bu



çağ dışına atılmış







aç doymaz esnemekle



yol bitmez beklemekle



yıkılır mı bu düzen



yıkılasın demekle







bir de azimesi vardır uşakta.. evli ve iki çocuklu bi kadın bir gün 'dost' dergisinde şairin 'ağustos şiiri'ni okuyunca o düzen yıkılır işte.. hasan hüseyinin binlerce satırla anlatılan mektupları vardır azimeye yazdığı..



ve ağustos şiiri önemlidir:



..







Düşün ki coğrafyanın en güzel yerindeyiz



En güzel günlerinde gençliğimizin



Ölümden ötesini aklım almıyor



Beterin beteri var diyenlere inanmıyorum



İstesek cenneti kurtarabiliriz



Ben bir ışık için tepmişim rahatımı



Bu güleç yüzlülerin, bu acı türkülerini



Bu yoksul yerleri anlayarak seviyorum



Delicesine anlayarak güzelim



Yüreğim sızlıyor bu roman iyi bitmeyecek.







şairin çok uzun şiirleri zaman zaman (bu benim öznelliğim) okuyanı tıkar.. dağıtır..



yine de şu dizeyi atlayamam







'gitme sonbahar oluyorum sonrası hiç..'







hasan hüseyin bir şey olan değil, bir şey yapandır bizim yazında..







Acılara tutunan adam...







...



bir kenti tanır gibi tanıdım seni ancak



eetine değdi etim/otuzaltı onda yedi/çok değil



elini buldu elim/otuzaltı onda yedi/çok değil



öptüm seni/otuzaltı onda yedi/dudaklarından



bir kenti yaşar gibi yaşadım seni ancak



yaşamadım kendimi







ellerin ellerimdeydi ellerin yoktu



gözlerin gözlerimdeydi gözlerin yoktu



iki portre gibi yanyanaydık albümde



uykunda sevmiştin haberin yoktu



bir kaçağı tanır ggibi tanıdım seni ancak



tanımadım kendimi



...







Ey Hasan Hüseyinim!



Benim gibi acemi şaire ilham veren,



Karacaoğlana "bacanak" diyen usta şairim!



"Haziranda ölmek zor." Diyorsun.



Bırak bu ağızları,



Temmuzda da ölmek zor,Ağustosta da,



Biliyorsun.



Var mı ki ölümün kolay zamanı?



Değişmez hiçbir şey Eylül olsa da,



Ha Mayısta ölmüşsün / ha Haziranda.







Aslında / ölüm değil belimizi büken,



Dağ başında yalnız yaşayan bir ağaç gibi



Sevgiliyi / sevgilisiz bırakması zor.



Bir zamanlar sende akan ırmağının,



Kendine başka yatak araması zor.







Ah Hasan Hüseyin!



Nasıl inanırım sözüne?



Nerede / ne zaman olursa olsun,



Bir gün ölüm gelecek / bunu bilmek zor,



Haziranda olmuş / Temmuzda olmuş,



Sevgiliyi bırakıp dört yol ağzında



Çaresiz / meçhule / yalnız gitmek zor.







Dinle beni Karacaoğlanın bacanağı:



Ölümün zamanı önemli değil,



Sonrasında herşeye veda etmek zor!



İçememek kahve ve sigarayı



Başkaları keyfine dem vururken



Yaşama bir kalem çekivermek zor!



Aslında ölümden beter olanı,



Sevgiliyi başka elde görüvermek zor!







Coşkulu, sıcak dizeler.







...Otuzun tadı nedir



Tadı nedir kırka merdiven dayamanın



Meyvalardan neye benzer elliden öte



Kaç beş köşelidir yetmişbeşlerde dünya



Seksende ne görünür kadın bacakları insanın gözüne







Seksenden öte giden yolda ne yandan doğar güneş



Öpüşmek tuzlu mudur ekşi midir kekremidir yoksa



Belalı bir uçurum mu dönüp geriye bakmak



Ne soracak vakit bulduk



Ne de bir söyleyen çıktı



Yaşadık yetmiş yaşın bütün sığlıklarını daha onbeşimizde



...







CUMARTESİ



birdenbire anladım



sabahleyin balkonda gerinmenin güzelliğini



otobüste gözgöze gelip gülümseşmenin



bir bayram kartpostalında denizle bakışmanın



gidilmemiş korularda yaz akşamları



çam kokulu yellerle öpüşüp koklaşmanın



birdenbire anladım



eşsiz güzelliğini







yüreğin birdenbire neden kabardığını



neden ıslık çaldığını acı çekenin



yeni açmış çiçeklerin neden ağlattığını



birdenbire anladım







ama işte anlamadım nedendse



severken ağlatmanın güzelliğini



günlük'ten







Kaynak:Antropoloji