[nurhanza]

merhabalar, siteyi ve buna emek veren insanların varlığını görmek bana umut verdi, zira ben bu telkinleri yıllardır kendi kendime yapardım, hatta kızıma hamileyken ve onu büyütürken hep gözlerimizi kapatıp, maviler, beyazlar, güzel ve canlı renklerin doğayla buluştuğu ortamlara giderdik, korkunç aile ortamım, alkolik babanın dehşeti, şiddet, korku, ezilmişlik tüm bu korkunç şeyleri yaşarken, hep içimden şarkılar söyleyip, doğal güzellikleri hayal ederdim, okulumu, arkadaşlarımı en önemliside yaptığım işi, ne olursa olsun yapılması gereken her işi, sevmemi ve yaptığım şeylerden gurur duymamı sağlardı,inanın daha küçücük bir çocukken, kendi kendime uydurduğum bu oyunun, bugün tüm dünyada benimsenmiş ve aslında insanlık tarihi kadar eski olduğunu görmek, buna inanan insanların varlığını bilmek, beni sonsuz mutlu etti, hayatım hep değişik oldu zaten, normal bir çocukluk, gençlik, kadınlık, annelik, yani tüm anlamıyla normal bir yaşantım olmadı hiç, ama ben başardım sayıyorum kendimi, çünkü hayat bana tüm zorluklarına rağmen sadece mücadeleyi seversem kazanacağımı gösterdi, telkinleri hep dinleyeceğim, müzik evrensel hele kendimi bildim bileli, yani tuluyhan uğurlu'yu tanıdığım günden beri, müziğin iyileştirici gücüne inandım, prof.nusret kaya 'nın evrenin dili, psiko estetik, kuş dili tanımlamalarındada görüldüğü gibi, doğada bile muazzam bir orkestra var zaten, insanın ürettiği seslerden kendimizi soyutlarsak bile, doğanın müziği, rüzgarın, kuşların, denizin sesi, insana anlayan göz ve halis bir kalple dinledikten sonra sonsuzluğa aktığını hissettirir, biz boşuna gelmedik bu dünyaya, anın kıymetini bilmemiz gerek, şu anda bu duyguları bile buraya yazmak bana huzur veriyor,şimdi çimenlerin üzerine uzanıp bu muazzam orkestrayı dinlemezsek, çimenler üzerimizi örttüğünde boşa gitmiş bir hayatın ardından, kendimize toplumumuza kattığımız bir şeyler olmazsa yazık olur diyorum, huzurla kalın