[pisimbat]

Hardal

Hardal ne müthiş bir tattır yahu,keskin ,acı,baştan çıkarıcı,ama ben şu an marketlerde satılan hardallardan bahis etmiyorum,ben küçük cam kavnozda satılan DELİZİA ‘bekri’tipi hardalları severim .Hardalla ilk tanışmam çok eskilere dayanır ,çok eskiler dediğim 75 ler falan işte çoçuktum ,bir istanbul seyahatinde annemle haremde otobüsten inmiştik ben tutturdum annee ben acıktım demeye(kazık kadar oldum hala yolculuklarda acıkırım)oda orda bulunan büfeden 2 adet sosisli aldı ve sıkıca tembih etti hardalı bol olsun ,evet hardal adı buydu tadı az sonra öğrenecektim .Elimde tuttuğum sosisliden bir ısırık aldım yemin ediyorum hardalın acısı önce dilimi sardı sonra kulaklarımdan ve burnumdan o acı ile karışık ateş topu yangını hissettim ,ama garip olan o acı çok sürmedi sosili ile bir bütünlük oluşturmuş sanki iş birliği yapmışlardı bir ısısrık daha aldım daha hazırlıklıyfım o muhteşem tadın ateşine annem beni izliyor benden gelecek tepkiye bakıyordu hatırladığım kadarı ile ama bende 4 ısırıkta yuttum hardallı sosisliyi ,annem yanmadınmı kızım dedi yandım anne ama çok güzel dediğimi biliyorum.daha sonra bir akşam yemeğimizde lokantadaydık,pek sevdiğimi bildiği pirzola söylemişti annem bana pirzola önüme geldi garsonu çağırıp hardal istedi annem ve delizia bekri tipi hardal bu kez küçük cam şişe içinde karşıma çıktı ,hımmm dedim kendime içimden demekki seni bu k
Üçük kavanozda saklıyorlar ,hadi bakalım dedi annem pirzolanın tadı hardal ile çıkar tıpkı sosislide olduğu gibi,ben yumuldum tabiki pirzola ile hardala.Her istanbula inişimizde ki ozamanlar öyle büfeler yoktu istanbul dışında başka küçük kasabalarda ,Uzun sürece istanbul demek bana hardallı sosisli demekti,sonrada yediğim her ızgara etle buluşturmayı ihmal etmediğim soframın baş tacı oldu hardal ama her hardal değil .Yahu ben aç karnına yazı yazınca kesinlikle yemekle alakalı oluyor yada ben her daim aç bir kediyim.İstanbul,annem,yemek,kediler,hayatımda çok önemli yer tutar .