[asevgican]

zararın neresinden dönülse kardır lafını severim ben..
hiç bi ciddi karra kolay alınmıyor.. ama en kötüsüde kararsızlık bence.
boşandım ben.10 dk sürdü, anlaştık 10 yıl sonunda o zmanlar 1 yaşında olan oğlumuza rağmen ortak karar aldık ayrıldık.Ayrılma karraını verme sürecim yılları aldı, benki ne sağlam duruşlu kendine güvenen bir bireyimdir ama o toplumsal baskı, o aile bütünlüğü kavramı, o çocuma ne olacak endişesi, o dul olarak yaşamı idame etme korkusu.. bana ne olacak şimdi, nereye giderim kime güvenirim gelgitlerini de yıllarca yaşadım.
ve kararımı veripde mahkemeden çıktığım o an herşey bitmişdi. tüm endişelerim....
kararsızlıkmış dedim eziyetim...
1,5 yıl oluyor yalnız yaşıyoruz oğlumla...geçmişi affetmedim ben es geçtim.
hafızamdan sildim, önüme baktım. eski eşimle iletişimimi sürdürdüm çünki oğlumuz var.
kolay değil elbet bir kadın olarak yalnız yaşamı idame ettirmek. benimde oğluma annem bakıyor ve biz hiç çatışmadığımız kadar çok geriliyoruz annemle artık.
en önemlisi kendine yetebilmek. çalışmak, para kazanmak şart.
başını dik tutmak şart.
üzerime gelen meraklı insanlara çok rahat" ben dulum "diorum.. oğlumu doğurmak için tedavi gördüğüm zamanlardaki meraklı sorulara da "ben kısıırım " die cevap veriodum, daha başka bişi soramıyolar, bişi söyleyemiolardı. 44 aksi halde bıdı bıdı yorum yapmakdan geri durmuyo insanlar.
işte bu noktada kulağını kapatıp önüne bakacaksın. kendi işine, kendi yaşamına...
ve kapatmamak gerekior kendini yaşama..
ben huzurluyum. seninde yolun açık olsun dilerim.