NE OLUR YARDIM EDİN. SONA YAKLAŞTIM

[DiCaprio]

Merhabalar ben sitenize yeni üye oldum bu gün başımdan geçen olaydan sonra araştırdım takıntılar ile ilgili şeyleri ve sizin sitenize rastladım sorunlarımı sizlerle paylaşmak istiyorum başından sonuna kadar NE OLUR OKUYUN VE BANA YARDIM EDİN... ARTIK DAYANAMIYORUM CANIMA KASTIM VAR NORMAL BİR İNSAN OLMAK İSTİYORUM.

Yaşım 18 ... Orta okul sonuncu sınıftım galiba o zamanlar internette çok takılıyordum arkadaşlarım beni hep telefondan arayıp dışarı cagırıyolardı bende pcdeyim sonra diyip oyalıyodum hepsini ve sabah kalktığım gibi pc ye oturup gece 3 e 4 e hatta sabahın 7 sine kadar pc başında oturuyordum.. Hep fanteziler kuruyodum o zamanlar rap şarkıcısı eminem e falan özeniyodum öyle öyle derken liseye geçtim.. Koca yaz pc başındaydım okula yeni başladım Lise1e ilk gün sınıfta sigara yaktım camda içiyordum herkes söndür şunu falan dedi baya dikkat çekmiştim daha sonra da cocugun biri bana sataşmıştı 2 tane hayvan gibi adam sesimi cıkartamadım.. Orta okulda okulun halk arasında ( BABASI ) bendim liseye geçince baya bi söndüm tutuştum. Kişilik değişmesi oldu resmen suskun hareketleri cok tuhaf bi cocuk oldum herkes benle dalga geçmeye başladı :S alay konusu oluyodum kekeliyordum.. Korkularım olmaya başladı özellikle kavgalardan. Orta okul çağımda hep kavga ederdim diğer okuldan cocuklarla ama liseye geçtiğimde ne olduysa oldu işte. Lise1in yarısında okulu bıraktım ve seneye tekrar yazıldım okulu bıraktığım zamanlar evde hep yine pc başındaydım.. Sürekli pc de oturuyodum ertesi sene yine yazıldım okula ve yine aynı şeyler başıma gelince okul hayatımı tamamen bitirdim... ASIL OLAY ŞİMDİ BAŞLIYOR;

Ben aile konusunda annesi babası ayrı olan bir çocuktum annemle kalıyordum.. Babam iflas ettikten sonra annem beni büyüttü ve kendini harcayarak büyüttü annem calişmiyordu.. Eve her gelene abi çekiyordum herkes benle ilgileniyordu ufak bi cocuktum vb vb acıkcası mutluydum ama büyüdükçe annemin neler yaptığını düşündükçe sıkıntılara girmeye başladım.
Nerde kalmıştık Lise hayatım tamamen bitti...
Bitki gibi bi nesne gibi taş gibi baş gibi sabah kalkınca pc ye oturup karnım acıkınca yemek yiyip sonra tekrar pc başında otura otura çeşitli takıntılarımın oluştuğunu fark ettim yaklaşık 2 sene falan pc başında bitki gibi oturdum arada dışarı cıkıyordum dışarı cıktığımda şunları fark ediyordum örneğin bir cafeye girmekteyim. Ortam çok kalabalık herkes bana bakıyor gibi geliyordu ve bende önüme bakıp ama arka plandan onlara bakıyordum. Yani yürüdüğümü bile düşünüyordum? nasıl yürüyorum? acaba yamuk mu vb
Daha sonra insanlarla göz göze gelememeye başladım hareketlerimle dalga geçtiler hep " SARHOŞ GİBİ KONUŞUYORSUN " vb diyolardı cok kızıyodum hep bunu yok etmek istiyodum ve kendime daha da dikkat etmeye başladım paso hareketlerimle ilgilenmeye başladım mesela gözlerimi kısarsam kaşlarımı çatarsam herhalde sarhoş gibi görünmem diyip zorla da olsa öyle yürüyodum.
Yolda yürürken karşıdan biri yanımdan geçince önüme bakarmiş gibi yapıyorum ama aslında ona bakıyorum her an kavga edecekmiş gibi hissediyorum kendimi kavga etmekten çok korkuyorum sürekli kavgaya girecem.. Şu adama fazla bakma birazdan gelip bişey der falan çekingenlik başladı..
Ne bileyim hep eskiden dövüpte kaçtığım cocuklar bigün karşıma cıkacak beni dövecekler diye hep korkuyorum bazen onları görüyorum gördüğümde yolumu değiştiriyorum
Bıktım böyle yaşamaktan insanlıktan cıktım rahat edemiyorum rahat olamıyorum deli gibiyim hep takıntılarla boğuşuyorum sürekli kafamda takıntılar var.. Özellikle biriyle bi masaya karşı karşıya oturup konusunca direk aklıma hep takıntılarım geliyo gözlerine bakamıyorum tip tip hareketler yapıyorum karşımdaki bana diyo çok mutsuz görünüyosun ağlıycakmışsın gibi neyin var bu kadar diyo daha cok beter oluyorum ona soruyorum " gerçekten öyle mi görünüyorum söyle bari düzeltirim kendimi " diyorum.. Çok durgunsun vb diyolar eskiden hareketliydin diyolar morelimi bozuyolar!
Saçma sapan 1001 türlü düşünceler kafamda.. Her sabah kalkıyorum aç karnıma yürüyüşler yapiyorum aç karnıma yürüyüş yaptığımda hiçbişeyden korkmuyorum çok sinirli ve asabi oluyorum insanların üstüne gidiyorum.. Hatta tanımadığım insanlarla bile muhabbet edebiliyorum aç karnıma.. Örneğin cafeye otururum " bilader sigaran varmı? ben evde unutmuşumda " diyebiliyorum bunu aç karnıma.. veya sinirliyken. Sabahları cok mutluyum keşke hep yeni doğmuş gibi uyansam öyle yürüsem sokaklarda :( öyle konuşsam insanlarla kimse beni anlamıyor herkes dalga geçiyor motivasyon elde edemiyorum. Hep boksör olmak istemişimdir profesyonel bir boksör... okulu yani liseyi tamamen bıraktıktan sonra iş hayatımda olmadı .. hayatımda bir kere bile çalışmadım bir kere bile bi işe girmedim. 2 senedir deli gibi aylaklıktan kafayı yedim takıntılar/özgüvensizlik/korku vb vb :( Mesela internet üzerinden konustugum kızların real hayatta karşısına cıkınca adeta tek kelime ile KALIYORUM.. Acaba beni beğenir mi ? acaba internetteki gibi güzel komik şeyler söyleyebilirmiyim şuan karşısındayken? falan. İçki içince cok rahat oluyorum rahat rahat konusabiliyorum tıpkı sabah uyandığımdaki rahatlığım gibi ama içki daha da rahatlatıyor... Birine bakınca kendimi çirkin hissediyorum beni beğenmiyor diyorum içimden ve acaba bakarken gözlerim şaşı mı duruyor diyorum :S sonra hiç bakmıyorum karşımdakine. Bazen aniden tek başıma sokakta yürürken aklıma çok komik bir olay geliyor oturuyorum kaldırıma gülmemek için kendimi zor tutuyorum deli diyecekler diye...
Hedefim yok hiçbişeyim yok hayata tutunacak hiçbişeyim yok arkadaşlarımda kalmadı 1 tane var o da para için takılıyor benimle

BU ÖZGÜVENSİZLİK BU KORKULAR ALDI BAŞINI GİDİYOR
YARDIM EDİN NE OLUR
Böyle giderse bu dünyadan çekip gidicem böyle YAŞANILMAZ böyle insan olunmaz.. Böyle bir hayat yaşanmaz...

[provakatör mistik]

Anladığım kadarıyla bir boşluktasın...

[provakatör mistik]

Burdaki subliminal telkinleri dinliyor musun?

[iloscuk]

Canım öncelikle hayata daha iyi tutunabilmen adına bir iş bulup çalışmalısın.Biliyorum zor diyeceksin ama bir şekilde çalışıp maddi açıdan özgür olman gerek.Ne kadar gençsin daha.Buna rağmen sona yaklaştım tarzında kullandığın ifadelere üzüldüm.
Anladım hayatının tadı yok.Ama sen bir şeyleri değiştirmek için çaba göstermedikçe bu böyle devam eder canım.Bunu kendin ve annen için yapmalısın.Onun da sana her açıdan ihtiyacı var.
Sana tek nasihatım kendini değersiz hissetme.Sevgiyi her insan gibi sen de hakediyorsun.Umarım karşına doğru insanlar doğru zamanda çıkar ve senin hayata daha pozitif bakmanı sağlarlar.Bundan sonra herşey gönlüne göre nasip olur inşallah.
İnat et hayata tutunmaya canım..

[bartun06]

Herkes kendi seçtiği hayatı önce beyninde sonra dışarıda yaşar, öncelikle telkinlere başlayıp toparlanmak gerek. Sen sensin

[umutluluk]

öncelikle bukadar açık yüreklilikle anltıgın için kutluyorum.bence öncellikle bilgisayar kullanımını aza indirmelisin.belirli saatler belirle kendine öyle devam et.sonra sorunları iyice düşün işim yok , takıntılıyım vs bunları düzeleteciğine inan ve insanların senin şevkini kırımalarına izin verme,telkinleri dinle,çekingenlikten kurtulmak amaçlı içkiye sakın yaklaşma , iş olanaklarına bak ufak dahi olsa işe gir, insanlardan kendni soyutlama ve kendini aşağlamaktan vazgeçççç sen çok değerlisin unutmaa..umarımm herşey yoluna girer .

burada olman senin için bir şans olabilir.çünkü seninle aynı sorunla baş etmeye çalışan başaran bir sürü yaşıtın var.onlar sana canıgönülden destek olacaktır.ama öncelikle bir uzmandan yardım almaya başlaman sonra burdaki telkinlerden faydalanmam kıa zamanda sorunlarını çözecek güce ve bilgiye ulaşmana yardımcı olacaktır.en güzeli sorununun ne olduğunun bilincindesin ve yardım istiyorsun.başlamak başarmak için en doğru yoldasın.bize gelişmeleri yazarsan seviniriz.sitede sana yardım edecek çok değerli insanlar var.herşey güzel olacak umut hep cebinde olsun..

[Megavolt]

Yaşadıklarına yeterince objektif bakabildiğine göre cesaret sorunun yok. Senin çok büyük bi avantajın var o da durumu çok iyi tasvir edebiliyor olman. Çoğumuz bu siteye geldiğimizde kendimizle ilgili pek çok şeyin farkında değildik, en azından ben bir sürü şey öğrendim diyeyim. Karşılaştığın her insan sana ayna olmuş , önce kendine sonra onlara teşekür etmelisin ki seni yepyeni ve daha mutlu bir hayata hazırlayan insanlardır kendileri. Değişimi seçmen çok doğru bir karar olmuş. Kısa zamanda senden güzel haberler alacağımızı biliyorum.

Aramıza hoşgeldin DiCaprio.

[kumsal1980]

Bu şekidle yaşamayı sen seçtin.Yine kendi seçimlerinle bu hayattan kurtulabilirisn.Sürekli olumlama yaparak kendini değerli görerek başla.Bilgisayar bağımlılığını en aza indir.Günlük tutabilirsin.Düşüncelerini oraya aktar.Kendi kendine öğütler ver.Ama olumzsuz düşünceler olmasın.İnsanları düşün.Onlardan neden çekinesin.Emin ol ki onlarda senin gibi.Hiçbir farkı yok.Sen teksin ve özelsin.Bunu sıkça kendine hatırlat.Kavgacı kesinlikle olma.Sinirli halinden sıyrıl.Böyle olunca seni sevenler adha çok olacaktır.Başkalarının düşüncesi çok önemseme.Senin doğruların olsun.Ve bu doğru yolda ilerle.Lazım olduğunda onlara da danışabilirsin.İş hayatında bir yerden başlarsan gerisi gelecektir.Yapabileceğini görmek seni mutlu edecektir.Sen o kadar takıntı fazla edinmişsin ki.İçindeki güçleri unutmuşsun.İçinde sönen ateşi tekrar yak.İnsanların senden farkı yok.Sorumluluk al.Bahane üretme.Bahane ürettikçe bahanelerin çoğalır.Olumsuz düşüncelere dalarsan olumsuzluğa gömülürsün.Onun için hayatının farkına var.Daha çok gençsin.Şunu da bil hayatımızda yaşadığımız olumsuzluklar bişeyin ters gittiğinin belirtidir.Onlardan ders al.Aslına bakarsan olumsuzluklar iyi düşünüldüğünde bir nimettir.Yaptığın hatalardan ders alma bakımından.Ama aynı hatayı tekrarlamama şartıyla.Eğer yaşadığın hayat seni mutsuz ediyorsa düşüncelerini demekki değiştirmelisin.Yoksa yine üzülen sen olursun.Hayatını ona göre yönlendir.Farkınd aol hayatın.Alışkanlıklarını kır.Yeni olmlu alışkanlıklar edin.Sevgiyle mutlu kal :))

[cadi_bm]

Çok klişe belki ama zaman hızlı geçiyor. Liseyi dışardan bitirme sınavlarına girebilirsin.Aynı zamanda kendine bir iş de bulabilirsin. Her ne yaşıyorsan senin seçimin. Bu şekilde yaşamayı da seçebilirsin, hayatını eline alarak istediğin yöne çevirmeyi de. Arkadaşlar konusunda da şunu söylemek isterim.Sen olsan senin gibi biriyle arkadaşlık kurar mıydın? Önce kendinle zaman geçirmeyi,eğlenmeyi seversen onlardan da istemediğin kadar olur. Sevgiyle kal... Hoşgeldiiiiiiiiiiinnnnnn ;))