şiir
 

yıldızlar



seni karanlıkta yatırıyorlar

korkuyorsun geceden

bakıp bakıp pencereden

yatağına sokuluyorsun.

ben hep eski yerimdeyim biliyorsun

hava açık olduğu zamanlar

beni seyrediyor, seviniyorsun.

ah ne olurdu ben de

sana göründüğüm şekilde

odana gelseydim.

ateşböcekleri gibi

küçücük avucunda

yanıp yanıp sönseydim.

seneler geçip gider, büyürsün.

bir gün olur, hepsi biter

endişeler, o çocuk üzüntün

hepsi biter.

aydınlanır senin için geceler, güneş gibi görünürsün.

biraz sabır, küçük çocuk, biraz sabır!

ama allah'ın koyduğu yerde

yıldızlar daima yalnızdır.



behçet necatigil



Kaynak: İtüSözlük