ahmet rasim
 

darüşşafaka mezunu gazeteci, besteci ve yazar.



ömrü yoksullukla geçmiştir. cumhuriyet'in ilanından önce çalıştığı tasvir-i efkâr gibi gazetelerde istibdat döneminin sıkıntılarını yaşamış, sürekli sansürle karşı karşıya kalmış, yazıları nedeniyle devlet memurluğundan çıkarılmış, polis tarafından sürekli takip edilmiş, ama yine de gazeteciliği bırakmamıştır.



adının içkiciye çıkmasının nedeni, kendisini takip eden polisleri yanıltmak istemesinden kaynaklanır. her akşam peşine düşen hafiyeyi yanıltmak için bir meyhaneye girip önüne su dolu iki bardak koyarak beklemeye başlar. hafiye, yine içmeye oturdu raporunu yazıp evine yollandığında anadolu'daki direniş için toplantılar yapan arkadaşlarıyla buluşmaya gider.



cumhuriyet kurulduktan sonra iş aramak için ankara'ya gider. kötü bir otel odasında kalmakta, yeni kurulan gazetelerden birinde iş bulmaya çalışmaktadır. arkadaşlarından biri durumunu atatürk'e anlatır. bunun üzerine atatürk, ahmet rasim'le görüşür ve kendisine istanbul milletvekilliğini teklif eder.



o zaman şöyle der ahmet rasim: ekmek gerçekten de aslanın ağzındaymış.



Kaynak: İtüSözlük