[imported_Angel]

merhaba arkadaşlar...bugün günlüğüme bir yazı yazmıştım ancak şuraya açtığım konuyla da bağlantılı olduğu için buraya da ordan alıntı yapmak istiyorum..

"o kadar çaba gösteriyorum neden birşeyler değişmiyor, neden meyvelerini alamıyorum" diyordum...
çaba göstermediğimi ve çaba gösteriyor olduğumu sandığımı nasıl mı anladım günlük ? şöyle düşündüm...meğersem ben bu konulara hep çok kafa yormuşum...ancak kafa yorduğum kadar eyleme geçmemişim..yani 10 düşünmüşsem 3 yapmışım...az hata yapıyım az iş yapayım ama yaptıklarım da tam isabet olsun veya makul olsun diye....ama bu durum hep bana 3 yapmışım gibi değil de düşünme uğraşlarını da katarsan 13 yapmışım kadar yorgunluk veriyordu..

bir de kafamı yormamdaki temel amaç aslında bu konuları en kolay en kısa en kestirme yoldan nasıl hallederim ? diye en üşengeç yolları düşünmekle vakitlerimi öldürmüşüm..hep başkalarının gözden kaçırmış olabileceği en kolay bir yol mutlaka vardır onlar göremiyordur düşüncesiyle hareket etmişim.....herşeyin kolayına da kaçtığım için sonuç da pek tatmin edici olmamış...sadece "idare eder" durumunda olmuş..bazı zaman o kadar bile olmamış...ben sürekli en kolay yolları düşünerek arayıp bulma çabamdan ötürü çok çaba sarfettiğimi sanmışım....e tabi insanlar o kadar eyleme geçiyor deniyor yanılıyor..hatta sonucun ceremesini çekiyor..o kadar insan aptal da ben mi akıllıyım ki sadece düşünerek aynı sonuca getirecek en kolay en kestirme yolu bulayım değil mi ? ben aslında en kestirme yolu ararken yolumu şaşırıp sonra başka yollara sapıp daha çok yoruluyormuşum...bundan sonra bu hataya düşmemeye çalışacağım...