[Ben_Sen_ve_Gofi]

Konuya bu açıdan hiç bakmamıştım. Her zaman böyle ince düşünemiyoruz işte.

Anneler gününü kutladığımızda ya da babalar gününü kutladığımızda kimseyi incitmek gibi bir amacımız olmaz zaten. Eminim başkaları da bu açıdan düşünmemiştir. Ancak dediğin gibi gerçekten biz bunu yaptığımızda anne baba eksikliğini yüreğinde yaşayanların içini burkmuş olabiliriz. Eksikliklerini anımsatmış olabiliriz. O nedenle şuan çok üzüldüm.

Eğer böyle bir şeye sebep olduysam evren aracılığıyla özür diliyorum.

Sevgiler.



Wampirella'ya KAtılıyorum...
Eğer bende böyle birşeye sebep olduysam ÖZÜR DİLİYORUM..
NOT;Şuan için face hesabımı dondurdum.Ama açtığım zaman destek vereceğim size..
sevgılerR.

[sudem8]

hayırlı olsun arkadaşım, çok güzel bir konuya değinmişsin.ben yaşamadım ama empati kurduğum zaman, nedense çok üzülürüm örneğin anneler günü ne kadar anlamsız geliyor insanları tüketime zorlamak için kaç çocuğu olmayan kadını acısına tuz basmak ne acı.benim eşimin ablasının çocuğu olmadığı için benim oğlum her ikimize de bu duyguyu tattırıyor.o günlerde eşiyle birlikte ne kadar mutsuz oluyorlardır kimbilir.babalar gününde biz arıyoruz enişteyi.saçma sapan işler.arkadaşları alıp kahvaltıya götürüyorlar.orada telefonlar susmuyor çocukları kutlamak için aradıkça bizimkililer daha çok üzülüyor.babam vefat ettikten sonra babalar günü bana çok acı gelmeye başladı.o zaman daha iyi anladım.bazı annelerde bir yarış benim oğlum şunu almış.artık hediyenin maliyetiyle ölçülür mü annelerin değeri.çocukları içinde o ay yıkım bütçeyi zorlamak g3erek kendi annene alınırda kayınvalideye alınmaz mı o da eşinizin annesi.ucuz alsan verilen değerin ölçütü nerdeyse.pahalı alsan iki tane alınacak diyorum ya saçmalık.tüketim için reklamları izliyorsanız ne kadar zorlayıcı bir baskı var 9ay sizi taşıdı bir elektrik süpürgesini veya elmas küpeyi çok mu görüyorsunuz.çok görülür mü anne için baba için canımızı veririz gerekirse.geçen oğluma sıkı sıkı tembih ettim sakın bir şey alma harçlıklarıyla beni mutlu edecek.daha öğrenci.para kazansa ne olacak yine istemem.kendisi zaten bana bir hediye Allahın bana bir lütfu olarak görüyorum.ne yapayım hediyeyi nasılsın annem diye araması dünyalara bedel.iyi ki böyle bir konuya değinmişsin.ne çok yazacaklarım varmış.aramayıp bir gün anasını arayanlara belki hatırlatıcı olabilr ama birileri para kazansın diye tüketim toplumu olduk çıktık.geçenlerde sevgililer gününde bir çift nerdeyse ayrılamanın eşiğine gelmişler anlatıyorlarda çok güldüm.torunları var bu çiftin.adam 65 yaşlarında ihtiyar delikanlı.hanım hediye bekliyor eşinden o da utanıyormuş elinde çiçeklerle gençlerden karanlık olsun diye beklermiş eve gitmek için çiçekleri kimse görmesin diyehanımefendi niye bekliyorsun git bir kuyumcuya koca bir çiçek alacağına küçücük bir kutu tek taş veya altın kolye alırsın cebinde kimse görmez.yoksa eve almam.bu gerçek bir olay bizim ihtiyar delikanlı en yakın bir kuyumcudan tek taşını alır ve evine gider çiçek korkusundan kurtulur.ama epey tartışmalar olmuş.niye bu zorlama kadın gidecek övünecek arkadaşlarına benim eşim beni çok seviyor bana bunu almış.hadi bu adam varlıklı alabilir olmayan ne yapsın.maddiyatla mı sevgi bağlılık sadakat mutluluk iyi günde kötü günde deniyor evlenirken bu günlere pirim vermezsek karşı çıkarsak etkilerini de kırmış oluruz.bunlar bir kaç örnek tekrar teşekkür edrim bu konuya önem verip başlattığın için tam destek benden sevgi ve ışıkla kal.