[Belgin ∞]

37.Gün



Egomun çatışmalarına katılmak zorunda değilim.

Bu olumlama çelişkiyle ilgilidir. Ego düzeyinde çelişki olmalı çünkü ‘Ben’ kendisini başka bir ‘Ben’le çatışmaya sokarak tanır. Bu çatışma kötülüğün birçok biçiminde ortaya çıkar. Bağnazlık ve önyargı sosyal bir düzeyde aynı çelişkiye bağlıdır. Tanrı adına nefret aslında kılık değiştirmiş egodur: Tanrınız kabul edilemez çünkü benimkiyle uyuşmuyor. ‘Ben’in ‘Ben’le çatışmasına katılmak zorunda değilsiniz. Gerçek ben’iniz olarak, siz kendinizi diğerlerini de içeriyor hissedersiniz; bu yüzden kendi bakış açınızı korumakta kullanacağınız bir miktar yoktur. Bunu fark ettiğinizde çelişkinin kaynağı iyileşir.

38.Gün



Kendi bakış açımı koruma gereksinimim yok.

Bu olumlama hoşgörüyle ilgilidir. Sadece başka bir insana hoşgörü göstermek gerçek hoşgörüyü çarpıtmaktır. Gerçek hoşgörü artık kendi bakış açınızı korumak zorunda olmadığınızda gelir. Başka birinin bakış açısını onu benimsemeksizin onurlandırabilirsiniz. Böylece bir konuma erişmek, bir bakış açısının doğru diğerininse yanlış olduğunu söyleyen yargılamayı bıraktığınız anlamına gelir. Ayrıca, ‘benim düşüncem en değerlisi olmalı ve önce gelir.’ Diyen bağlantıyı da koparmak gerekir. Bu iki adımla, kendi bakış açınızı korumanın temeli yok olur. Ruh düzeyinde şimdiden iki adım attınız çünkü gerçek benimiz her bakış açısını yaşar. Onları yalıtılmış ‘ben’in eşit ürünleri olduğunu ve bu yüzden de sürekli değiştiğini bilir. Ego ve kişiliğin sürekli kayan kumlarını sanki sağlam bir zeminmişçesine korumak için bir neden yoktur.

39.Gün



Tüm bakış açılarıyla zenginleşiyorum.

Bu olumlama içselleştirmeyle ilgilidir. Ego dışlanacak bir değişim olduğunda kendisini güvende hisseder. Deneyimi ‘benim’ ve ‘benim olmayan’ olarak bölmek egonun işidir. Bırakın öyle yapsın ama sizin işinizin, yaşamın cömertliği elverdiğince zenginleşmek olduğunu bilin. Gerçek ben’inizin bir boşluğu doldurmak için deneyime gereksinimi yoktur; yaşamın gösterisini ve dramasını bir sanat koleksiyoncusunun topladığı görüntüleri sevdiği gibi sever. Bir sanat koleksiyoncusu bu görüntüleri özümseyebildiğinde zenginleşir ama kendisini bu resimlerle karıştırmaz. Aynı biçimde, onlarla kendinizi karıştırmaksızın etrafınızdaki tüm bakış açılarıyla zenginleşebilirsiniz. Bir bakış açısı sadece bir perspektiftir, bir odak. Her farklı odak yeni bir görüntü bir fotoğrafçı için neyse odur- fotoğrafı çekersiniz, an’ı takdir edersiniz ve ardından yeni bir görüntünün gelmesini beklersiniz.