bazen kendimi o kadar iyi tanıyorum ve ne yapmak istediğimi o kadar iyi biliyorum ki.Keşke o zaman diliminde kalsam hep.Hep o pozitif enerji olsa üzerimde.Çoğu insan gibi ben de sevmediğim bir işte, en önemlisi sevmediğim bir ortamda çalışıyorum.Kendimi çok iyi tanıdığımı zannederken bir bakıyorum o masada oturan kız ben değilim.Karşımdaki insanlar benim yanlarında olmak istemediğim insanlar ve ben oradan kaçıp kurtulmak istiyorum.
Sonra otohipnoz süreci başlıyo "işini seviyorsun, maaşın iyi otur oturduğun yerde,iş bulmadan çıkma".aslında bu benim değil çevreme serzerişte bulunduğum zaman onların söyledikleri şeyler. ve ben böyle mutlu değilim
ben oradan o an uzaklaşan kişiyim ama bi şeyler izin vermiyo.Bazen kendimi tanıyamıyorum
