[Ali1]

KİŞİ KİŞİNİN AYNASIDIR Bir gün Peygamber Efendimiz (Selamların en
güzeli üzerine olsun) arkadaşlarıyla otururken
Ebû Leheb meclise giriyor ve Efendimize
- Yâ Muhammed birçok yerleri gezdim, senden
daha çirkinine rastlayamadım.
- Doğru söylüyorsun Ya Ebû Leheb. - Herhalde dünyanın en çirkini sensin.
- Haklısın Ya Ebû Leheb. diyor, Efendimiz.
Biraz sonra Hz. Ali (Selamların en güzeli üzerine
olsun) içeri giriyor ve tevafuk bu ya O da:
- Yâ Muhammed Bu dünyada senden güzelini
göremedim. - Doğrusun, Yâ Ali.
- Sana baktıkça içime huzur doluyor.
- Doğrusun Yâ Ali. deyince, meclisteki sahabe:
- Yâ Resûlallâh, biraz önce Ebû Leheb geldi “Ne
kadar çirkinsin” dedi “Doğru söylüyorsun”
dediniz; şimdi Ali geldi “Ne kadar güzelsiniz.” dedi, O’na da “Doğrusun” dediniz. Hikmeti
nedir? diye sorunca, Efendimiz de: “İnsan insanın aynasıdır. Kişi kendisi nasılsa,
karşısındaki insanı da öyle görür” Daima anımsamanı isterim. Bizim işimim
kalbimizi kıranla oyalanmak değil, kırılan yeri
bulmaktır. Ve kalp kırılmaz. Kırılan bir şey vasa o
gurur, onur, egodur!.. Ve bunu fark etmek , bir
egonun olduğunu kabul etmek, özüne ulaşan
kapıyı açmak demektir. Zihin sana nezaman ne gönderceğini iyi bilir, o tam bir şarlatandır.
Devamlı senin enerjini almak , seni yormak
adına açık bir kapı arar. Senin üzerinde bir
zayıflık anını kollar. Zihnin en sevdiği hilelerden
biride kavga anında suçlu aramak, haklı çıkmak
ihtiyacıdır. O seni devamlı dışarıya yönlendirecektir.