[phantomm]

Devamlı üflerdim. Kronikleşmiş bir hastalık gibiydi. Her halde arkadaşlarıma Hazal dense ilk olarak üflemem gelir akıllarına.

Değişimlerine dair çok güzel şeyler yazmışsın wampirella.Tebrik ediyorum.Ama ben en çok bu kısma takıldım:)
Çünkü çok sevdiğim bir arkadaşım var.Bir ara beraber ders alıyorduk.Tam ben derse odaklanmış(önemli bir dersti) ince detayları anlamaya çalışıyorken, bir "Offfff" gelirdi yandan.Allah'ımmm tüm konsantrasyon sıfır o an.Nasıl bir negatifliktir o!Sadece o sesle "Ya ben niye yaşıyorum ki,bu adam kim,niye bu dersi dinlemek zorundayım.." lara kadar gelirdim.Hiç abartmıyorum.

Bunu nasıl yapabildiğine şaşırıyordum:)

Biraz konuyu dağıtmış gibi oldum ama.Aslında değil şimdi toparlıyorum:)

Hep diyoruz ya olumlu düşünelim,bu çevremize de yayılır.Güçlü duygularımız çevremizde pek çok yönden gerçekten etkili oluyor.O arkadaşım o zamanlar gerçekten çok sıkıntılıydı ve hayata yakın zamana kadar hep kötü yanından bakmak zorunda kalacağı olaylar yaşamış.Çok zor günler geçirmiş ve atlatamamıştı.Bir kısır döngüdeydi ve tüm o birikmiş olumsuzluklar daha da çok negatifi çağırıyordu.
İşte o "Offff" larken tüm o olumsuz düşünceler dışarıya çıkıp,sınıfı ve beni esir alıyordu sanki bir anda.



Bu etkiyi hep olumlu düşünceler ve duygularla yapabilmek dileğiyle.
Sevgiler:)