[hayatimdegisti]

Bu konuda ki scriptimiz gayet başarılı.Bir çok üyemizden de bu konuda geri dönüşüm aldım.
Peki topluluk karşısında konuşma neden bu kadar önemli?


Hiç topluluk karşısında konuşup heyecanlandığınız oldu mu?

Bu heyecan olması gereken bir heyecan mı?

Heyecan neden kaynaklanıyor?

Aslında bu konuda sitenin ana sayfasında ki script içeriği konuya baya bir açıklık getirmiş.Kendinize aşırı yoğunlaşmanızdan kaynaklanıyor olabilir...


Peki script dışında ne gibi taktikler önerilebilir...
Bence konuşma yaparken şunu unutmamalı.Her şey unutuluyor.Bırakın topluluk karşısında konuşmayı Televizyonda bir canlı yayına çıksanız ve milyonlarca kişi sizi izlese bile en geç bir ay içinde unuturlar.
Kimleri unutmadıık ki....

E madem unutulacak o zaman neden aşırı heyecan?


Topluluk karşısında konuşma scriptimiz zaman zaman yanlış anlaşılıyor.
Ben sunum yapmıyorum öyleyse bu scriptle işim olmaz diye..
Oysa içeriğine bakarsanız günlük yaşamınzda konuşurken de sizil oldukça olumlu etkileyecek sanki etrafta kimse yokmuş sadece siz varmışsınız gibi rahatça konuşmanızı sağlayacak bir scripttir...


Bu konuda bizim toplumumuzda oldukça eksik var.Topluluk karşısında konuşmaktan mümkün olduğunca kaçınılıyor.
Sonuçta bir bakıyorsunuz kosskoca bir holdin'in üst düzey bir yöneticisi ne kadar iyi hazırlanırsa hazırlansın kötü bir sunum yapıyor.....


Öyle ise sunum yapmanın çok çalışmakla direk ilgisi yoktur.Kendine yoğunlaşmakla belli bazı bilgilere hem bilinçüstünde hemde bilinçaltında sahip olmakla ilgisi vardır.Aksi takdirde hem sunumu dinleyenler hemde siz sıkılırsınız.

[yakamoz]

Topluluk karşısında konuşma konusu beni geçmişe götürdü, biraz nostalji yapıp geçmişte dolaşıyor, toplantı ve sunumlarıma şöyle bir içsel bakış atıyorum.
Kendi deneyimlerime dayanarak ben de bir iki cümle yazayım dedim.

Belli bir konuda insanları bilgilendirmek gerektiğinde önce kendim o konuyla ilgili oturur konuşurdum kağıt üstünde, bilgilerimi yoklar eksik kalan taraflarına nereden kaynak bulabilirim, bulduğum kaynaklardan nasıl faydalanabilirim, dinleyici ben olsam bu konuda ne gibi şeyler öğrenmek isterdim, neler sormak isterdim aklıma gelen tüm konu ve soruları yazarak konunun kaba taslak sınırlarını belirler ön çalışma yapardım ve kendime mis gibi bir kahveyi hak ettiğimi söyleyerek biraz ara verirdim.
Keyifle içtiğim kahvemin ardından ön çalışmalarımı yeniden gözden geçirerek başlardım bilgilenmeye. Küçük bir çocuğun oyun hamurlarıyla oynadığı gibi evirir çevirir kıvama gelinceye kadar oynardım konuyla. Kıvama gelince bende kıvama gelmiş olurdum.
Konuşma metni hazır olduğunda sıra gelirdi dinleyicileri incelemeye. Kimler dinleyecek, bu konu hakkında ne kadar bilgileri olabilir, neler sorabilirler , onlara ne gibi cevaplar verebilirim… artık aklıma ne gelirse dökümünü yapardım kağıda.
Buraya kadar işlem tamam.
Geriye sunum günü sabahında ılık bir duş alıp güzelce kahvaltı yaparak, güne uygun temiz ütülü giyinmek ve ayna karşısına geçip, “Harikayım ve bu işi de başaracağım” deyip göz kırpmak kalırdı.

Şunu unutmayın, sunum yaparken kendinize değil konunuza ve konuklarınıza odaklanın. İnanmadığınız ezber olarak söylenen sözler dinleyenleriniz üzerinde bırakın etkiyi dinlemeyi de zorlaştırır. Konuştuğunuz konuda dinleyicinin dikkatini konuya toplamak için söylediklerinize başta kendiniz inanın, içten ve samimi aktarım kendiliğinden oluşacaktır.
Konunuzla ilgili donanımızın olması otomatik olarak kendinize güveni sağlayacaktır.
Stres ve heyecan yapmanıza gerek yok, rahat olun çünkü, dinleyiciler konu hakkında bilgilenmek için oradalar. Siz, üzerinde çalışarak kıvama getirdiğiniz konunuzla dinleyiciler arasında köprüsünüz, onların bilgiye ulaşması sağlıyorsunuz . Önemli olan sizin onlara ne kadar açıklayıcı ve doyurucu bilgi vereceğiniz.

Saygı, sevgi ve bilgi dolu günler dileğiyle…

[hayatimdegisti]

Ne kadar güzel anlatmışsınız.Keyifle okudum.Katılımlarınız ve paylaşımlarınız için tekrar teşekkür ederim...