[nurhanza]

İş bulmak için 'Alo bir umut'

30 Ekim, 2005 09:50:00


Candan Yıldız / CNN TÜRK



'Alo bir umut' sloganıyla çalışmalarına başlayan Birlikte Umut Derneği, iş
bulma dayanışması yaratmayı hedefliyor.

Yoksulluk tüm dünyada artıyor. Dünya Bankası'nın raporuna göre, Türkiye
nüfusunun yüzde 20'si günlük 2.15 dolarla, yüzde 58'i ise günlük 4.30
dolarla geçiniyor.

Artan işsizlik, reel ücretlerdeki düşüklük ve gelir dağılımındaki eşitsizlik
yoksulluğu tetikliyor.

Kahvehanelerde oturanların sayısı gözle görülür biçimde artıyor, İŞ-KUR
önündeki kuyruklar uzuyor ve insanların ana gündemini iş bulma çabası
oluşturuyor.

Resmi rakamlara göre, Türkiye'de yaklaşık 2.5 milyon insan işsiz. Hal böyle
olunca da işsizler sorunlarına ortak çözümler üretmenin yollarını arıyor.
Yaklaşık bir buçuk yıl önce kurulan Birlikte Umut Derneği de bunlardan biri.

Birlikte Umut Derneği Başkanı Başaran Aksu'ya göre amaç, "iş bulma
dayanışması yaratmak, işverenle iş arayanlar arasında bir bilgi havuzu
oluşturmak ve bunları ihtiyaç duyanlara ulaştırmak".

Birlikte Umut Derneği bünyesinde yaklaşık 2 bin kişi çalışıyor. Aksu,
talebin çok yoğun olduğunu, ancak iş kabullerinde en az lise mezunu
standardı getirildiği için lise mezunu olmayanlara iş bulmakta
zorlandıklarını söylüyor.

Aksu'nun deyimiyle, şayet işsizseniz bir Umut Derneği aracılığıyla bir anda
2 bin kişi sizin iş arıyor. Dinamik ve canlı bir ağ sayesinde işsizler kısa
sürede iş bulabiliyor.

Gönüllü hukuk desteği de veriliyor

Birlikte Umut Derneği'nin hizmetleri iş bulma dayanışmasıyla sınırlı
kalmıyor. Dernek, çalışanlara gönüllü hukuk desteği de veriyor. Bu kapsamda
işçilere kanuni hakları konusunda bilgilendirme toplantıları yapıyor.

Umut Derneği sayesinde iş bulanlardan Cevdet Yazıcı, "iş bulmak çok zor bu
dönemde. Ekmek aslanın ağzında. 'Alo bir umut' sadece benim için değil belki
de yüzlerce insan için bir umut kaynağı. Bu zamanda kimse kesinlikle hiç
kimseye yardımcı olmuyor. Ama 'Alo bir umut'ta arkadaşlar harikalar yardımcı
oluyorlar" diyor.

Derneğin merkezi Kartal'da

İşsizlerle işçi arayanları buluşturan Birlikte Umut Derneği'nin merkezi
Kartal. Ancak dernek artan talebe yanıt verebilmek için Avrupa yakasında da
başka bir şube açacak.

Birlikte Umut Derneği'nin irtibat telefonu: 0 216 488 02 04

[nurhanza]

'Bir Umut' deyip geçme

Bir grup işçi ve öğrencinin kurduğu 'Bir Umut', Gebze, Dilovası, Sultanbeyli, Ümraniye ve Kartal çevresindeki işsiz işçilere umut oldu. Dernek aracılığıyla 1.5 yılda 500 kişi iş buldu

İSMAİL SAYMAZ

İSTANBUL - Telefon aralıksız çalıyor. Başaran Aksu, telefondaki kişiye, "Buyrun, Birlikte Umut Derneği" diyor. Telefondaki, Kartal'daki bir fabrikaya işçi arandığını söylüyor. Aksu, bu ilanı 'iş bildirimi' tablosundaki, yüzlerce notun yanına ekliyor.
Erdal Bulut ve Dürdane Bulut, iş aramak için geldikleri dernekte, bu ilanla birlikte üç ayrı işe daha başvurabilmenin sevincini yaşıyor. Anne Bulut, kızları Aybüke'nin başını okşuyor, "Artık borç ödeyebileceğiz" diyor. Birlikte Umut Derneği (Bir Umut), 1.5 yıl içinde karıkoca iş arayan Bulut ailesi gibi 500'ü aşkın işsize iş bulmuş. Tanıdık işçi ve işyeri sahipleri aracılığıyla iletilen 200'ü aşkın ilan daha 'işçi' bekliyor.
'Bir Umut', Maltepe'den Dilovası'na uzanan, o geniş iş ve emek havzasında, bir grup işçi ve öğrencinin çabasıyla yeşermiş.

Önce mutfak dayanışmasıydı
Aksu ve arkadaşları işe 'mutfak dayanışması'yla başladı. Maltepe, Kartal, Pendik, Göztepe, Sultanbeyli, Ümraniye, Samandıra, Gebze ve Dilovası'nda gezerek işi olan olmayan 1000'e yakın kişiyle ulaştı. Herkesin ortaya koyduğu para ve toptan alım indirimiyle Gemlik'ten 1.5 ton zeytin, Erzincan'dan 120 kasa bal, Hopa'dan yarım ton çay alındı, 1000'e yakın aileyle bölüşüldü.
Mutfak dayanışması yakacağı, yakacak iş ilanlarını izledi. Aksu'ya göre, ilk başta işçiler işsizlere iş buldu, sonra işverenler duyurular bıraktı, bu ilanlar işsizlere iletildi ve o 'Bir Umut' filizlendi, büyüdü, yeşerdi...

'Hayalimiz, borç ödeyebilmek'
Nisan ayında kurulan derneğin Kartal'daki binası, mesai bitiminde tıka basa dolu. Bir türlü susmak bilmeyen telefon yüzünden masasından kalkamayan Aksu, "Bugün sekiz kişi iş istedi. Dün beş, önceki gün 13..." diyor. Aksu'nun karşısında iki pano var; biri 'işçi bildirimi', diğeri 'iş bildirimi. İlk panoda 47 isim, ikincisinde 200 iş var.
Erdal ve Dürdane Bulut, ikinci panoda niteliklerine uygun iş bakıyor. Bulut ailesi, aylardır işsiz. Erdal, yedi aydır iş bulamıyor. Dürdane ise en son Maltepe'deki bir paketleme işinden ücretini alamayınca ayrılmış.
Bulut, 'Bir Umut'a yeni başvurmuş. Niteliklerine uygun üç iş ilanı bulmuş: Ambulans şoförlüğü, Kırklareli'nde güvenlikçilik ve Anadolu Yakası'nda kitap dağıtım işi. Bulut, ilk kez üç ayrı işten birini tercih edememenin kararsızlığına şaşıyor, seviniyor: "Borçlarımızı ödeyebilmek istiyoruz. Şimdilik tek hayalimiz bu. Sonra da eşime iş arayacağız." Eşi Dürdane, kucağındaki 10 aylık Aybüke'nin saçsız başını gülerek okşuyor.
Bulutları en çok Cevdet Yazıcı, anlıyor. Yazıcı, sekiz ay önce memleketi Ordu'da inşaat işi tükenince eşi ve iki çocuğuyla Gebze'ye göçmüş. Yedi aylık işsizliğin soluğunu tükettiği an 'Bir Umut'la tanışmış. Bir ay önce Maltepe'deki bir metal döküm fabrikasında işbaşı yapmış: "Bu işi, dernekle ilişkisi olan bir tanıdık bildirmiş. Ben de bir iş açığı çıkarsa hemen derneğe bildireceğim."
Seher ve Emel Çelik'in, dernekte tanışmaktan başka yakınlıkları yok. Seher Malatyalı, Emel, Rizeli. 24 yaşındaki Seher Çelik, Gazi Üniversitesi Biyoloji Bölümü'nü bitirip iş aramaya başlamış ama hep eli boş dönmüş. 23 yaşındaki Emel Çelik ise hemşire. İşyerindeki açığı derneğe bildirmiş. Çelik'in telefonu her gün en az beş kez çalıyormuş: "İçim kıpır kıpır oluyor, seviniyorum. Bir şeyler yapabilmek istiyorum."

İnternete geçecekler
'Bir Umut', 1.5 yılda 500'ü aşkın işsize iş bulmuş. Başaran Aksu, kısa süre içinde 'www.birumut.org' adresini de açacaklarını söylüyor. Dernekte ayrıca her cuma günü 17.00 ile 20.00 saatleri arasında iş konusunda hukuk danışmanlığı hizmeti veriliyor.
ŞU AN Kİ İŞ BULDUĞU KİŞİ SAYISI 5300

[nurhanza]

TÜRKİYE’DE BİR İLK...

TEMİZLİĞE, HASTA ve YAŞLI BAKIMINA GİDEN VE KENDİ EVLERİNDE PARÇA BAŞI İŞ YAPANLAR; ARACILARI ORTADAN KALDIRMAK “ EMEKLERİNİ KENDİLERİ DEĞERLENDİRMEK İÇİN” YAN YANA GELDİLER VE 1 UMUTTA KOOPERATİFLEŞİYORLAR.

Kendi geleceklerini kendi ellerine alıyorlar, kimsenin sırtlarından keyif sürmelerine müsaade etmeyecekler. Kooperatif aracılığıyla hem kendi işlerini kurmuş olacaklar hem de güvence sorununu kooperatif aracılığıyla çözmüş olacaklar...Kooperatif, bu alanda hiçbir yasal güvenceye sahip olmayan, hiçbir yasal düzenlemenin söz konusu olmadığı, işin nerede başlayıp nerede bittiğinin belli olmadığı bir çalışma düzenine neşter atıyor..kadınlar kendileri, çocukları ve ülkeleri için kendi yollarını birleştiriyorlar.

Şimdilik evlerinde yada çalıştıkları evlerde ne tür sorunlarla karşılaştıklarını konuşacaklar, kooperatifleşmenin hayatlarına ne getireceği ve götüreceğini konuşacaklar... birbirlerinin deneyimlerini birbirlerinden dinleyecekler; hukukçulara öğretecekler ve öğrenecekler. Başka memleketlerde kendileri gibi çalışan kadınların yapıp ettiklerini dinleyecekler. Ve kooperatifleşmenin ilk adımlarını planlayacaklar. Kooperatif, ev sahipleri ve iş verenlerle kurumsal ilişki kuracak, aynı zamanda 1umutKoop: ortağı olan kadınların mutfak harcamalarını, kırtasiye giderlerini, tatil ihtiyacını ve her türlü tüketim ihtiyacını birlikte karşılamanın avantajlarından üyelerinin yararlanmasını sağlayacak.. Başka evlerde çalışan kadınların çocuklarının gündüz bakımı için üyelerin birbiri arasında ve toplu dayanışma yolları kurulacak. Devlettin bu alanda kadınların sorunlarıyla ilgili her türlü ihtiyacı karşılanması ve gerekli her tür yasal düzenlenmenin bir an önce yapılması için yoğun bir uğraş verilecek.

TEMİZLİĞE, HASTA ve YAŞLI BAKIMINA GİDEN VE KENDİ EVLERİNDE PARÇA BAŞI İŞ YAPANLAR ve EV KADINLARI DAYANIŞMA, TÜKETİM VE İŞLETME KOOPERATİFİ GİRİŞİMİ..(1UMUTKOOP)


Evlere ve iş yerlerine temizliğe giden, evde parça başı işler ve çocuk ve hasta bakıcılığı yapanlar ve ev kadınları olarak kooperatif kuruyoruz. Çalıştığımız işleri taşeron firmalar aracılığıyla veya kulaktan kulağa yayılan bilgilerle bulabiliyoruz, çalıştığımız alana dair hiç bir kaidenin ve yasal düzenlemenin olmamasından kaynaklı olarak birçok sıkıntı ve problemi yaşayanlar, olarak çalışmalarımızı 1UMUT zeminde devam ettirmeye karar verdik.

SÖZLEŞME VE SİGORTA ÖNEMLİ
çalışanlar olarak, sorunlarımızı birbirimizle paylaştığımız zaman, ortak çözümün bir kooperatif kurmaktan geçtiği konusunda ortak fikre vardık. "Taşeronlaşmaya karşı kendi emeğimizi, kuracağımız kooperatif aracılığıyla değerlendirebileceğiz", kooperatifin amaçları ve faaliyetlerinin ana hatları şöyle: » Üyelerin talebi ve ihtiyacı doğrultusunda sigortalarını yapmak: Çalışan üyenin istediği sigorta derecesiyle günlük ya da aylık miktar belirlenecek, kendisinin karşılayacağı bu bedel için gerekli işlemler kooperatif aracılığıyla yapılacak.

»Sözleşmeler aracılığıyla işin ve ücretin sınırlarının belirlenmesi: Yapılan sözleşmelerle, iş alanları için birim fiyatlar belirleyerek ücret kalemleri oluşturmak, yapılacak işin ne ve ne kadar olduğuna bağlı olarak ücretlendirmeleri netleştirmek. Böylelikle zaman ve emek anlamında kaidesi olmayan işimizi ve ücretleri ilkelere kavuşturmak. » Tüketim masraflarını Birlikte gerçekleştirerek en aza indirmek: Yiyecek, giyim, kırtasiye gibi zorunlu ihtiyaçların alışverişlerini toplu halde gerçekleştirerek çeşitli indirimler sağlamak. Üreticilerden aracısız, direk alışverişler yaparak maliyetleri azaltmak. »Hukuk danışmanlığı: Çalışma hayatındaki sorun ve endişeleri bir hukukçu aracılığıyla gidermek.

TEMİZLİĞE, HASTA ve YAŞLI BAKIMINA GİDEN VE KENDİ EVLERİNDE PARÇA BAŞI İŞ YAPANLAR ve EV KADINLARI

ARAYIN YAZIN BİR ARAYA GELELİM. KENDİ EMEĞİMİZİ DEĞERLİ KILALIM

[nurhanza]

http://www.birumut.info/scripts/



1 UMUT MERAM YAZISI
Hayatı anlamaya, kavramaya ve de gönlümüzce yaşayabilmeye dair öğrendiğimiz –izlediğimiz- yaşadığımız her şey bizleri dağlıyor, yaralıyor, acz içinde bırakıyor. İnsanlığımız içinde ‘sorun’ diye tanımladığımız ve farkında olduğumuz en küçük hadiseler bile ‘çalıştığımız, yaşadığımız her yerde’ bir yandan birlikte davranarak, düşünerek aşabileceğimizin heyecanını duymamıza, diğer yandan mevcut hayatı biçimleyenlerin etkinliği karşısında güçsüzlüğümüzü hissettiriyor. Kendimizdeki çeşitli hallerde bu ikilemi daha da olumsuz kılıyor. Lakin, insani olanı hayatımızda oluşturmaya- geliştirmeye dair her çabanın böleni, mıncıklayanı o kadar çok ki... Orta yerde niyetinden şüphe etmeyeceğimiz o kadar çok kişi- kurum- kuruluş- çevre açıklanmaya çalışılan ve ‘-sa, -se’ ekleriyle ya da ‘uyandırma- bilinçlendirme- öğretme...’ edalarıyla tefrik edilmiş yığınla kelam duruyor... Ne hikmetse yıllar geçiyor ve söyleyenler değişiyor; söz ve de hayat değişmiyor. Söyleyenler eleştirdikleri hayatla daha uzlaşır bir hayata ya da kimin kulak verdiğine, sözün canının kalıp kalmadığına bakmadan söyleşmeye devam ediyorlar...

‘Sözle hayatı, hareketle meramı birleştirmek, birbirinin can suyu olmasını sağlamak mümkün değil mi?’ dedik.Mümkün olduğuna inandık.

Daha daha daha söylenebilecek söz pek çok olsa da... Bugün biriktirdiğimiz kadarını söylemek istedik. Sözümüzün azlığı ufuksuzluktan, günü birlik bir hal ve yüzeyden akar olmamızdan ziyade.. söze itibarını ve de canını vermek gerektiğine inancımızdan..

Başladığımız ve başarabileceklerimizde koca alemde daha körpe...

Mümkün kılmanın yolculuğuna başlamadan da mümkün olamayacağına kani olduk. Ve dedik ki kendimize... bir aradalık bizim insanlık halimizde; özgürlük- eşitlik- haksızlığa uğramama- adaletsizliğe sessiz kalmama- kendimizi şu fani alemde yalnız hissetmeme- sağlıklı, güvenli bir hayatı kendimize, sevdiklerimize , eşimize, dostumuza helal görme- çalıştığımız, yaşadığımız, hayatımızın geçtiği her yerde mümkün hale getirmenin tek yolu dedik...

Adımız biraz da bu yüzden 1 UMUT.... Şansa bıraktığımızdan, karamsarlığımızdan değil....

Paylaşmaya çalıştığımız meramımıza bağlı kalmaya çalıştık.Daha sahici başlangıçlar içinde olmaya ve gerçekleştirmeye çalıştık.Bizi yönlendiren fikri ise,birlikte olduğumuz insanlar olarak kendi ihtiyaçlarımız ve aynı işyerinde,aynı mahallede,aynı sokakta yaşadığımız insanların yaşadığı sorunlardan hareket ederek başlangıçlar yapmayı önemsedik.Sahici deme gücünü yaşanmışlıktan ve onun farkında lığından aldık.Çözüm olarak geliştirdiğimiz fikirlerde; birlikte tartışarak ortaklaşmayı,sorunu yaşamayan ama insanlığını unutmamış insanlarla da paylaşabilir kılmayı ve birlikte olmamızı-davranmamızı kendimize de inandırıcı kılmasını önemsedik...Bıkmadan-yılmadan bir araya gelip birbirimizi dinlemek ilk işimizdi...

İkinci işimiz ise;işsizliğin ne zaman başlayıp ne zaman bittiğinin belirsiz olduğu bir durumda,iş bulmaya çalışırken yaşadığımız sınırlılıkları da dikkate alarak,gezdiğimiz-çalıştığımız-yaşadığımız yerlerdeki iş ilanları ve haberdar olduğumuz iş bilgilerini toplayarak birbirimize iletmeye çalıştık.

İşi olan,olmayan herkesin sorunu gibi önemsemesinin birbirimize değer vermek-önemsemek-birbirimizi var saymak olduğuna, bu hallerin maneviyatına inandık.Ki böyle bir ihtiyaç her gün yanı başımızda kendini eşimizde-dostumuzda-arkadaşımızda ve tanımadığımız insanların hayatında olanca etkisiyle ağırlığını hissettirirken...Daha büyük anlam-söz aramadan bu kadar görünür ve göz önünde olanı aşamazsak nasıl yapabiliriz ki...Ya da nasıl büyük ülkülerimiz olabilir ki...Ya da nasıl yol arkadaşlığımızdan güç alabiliriz ki...Ya da senlik,benlik halinden bizlik haline nasıl geçebilir ki ...Ya da birbirimizin varlığını kendimize iyi ki varız ve bir aradayız sevinciyle karşılar...bütün çürümüşlük,yavşaklık,puştluk,hallerinin daha da derinleştiği insanlık hallerinde...Adaletsiz olana-haksız olana sömürüye-birbirini eşit ve eş değer görmeme hallerine karşı BİR UMUT olabiliriz ki dedik...Sizde böyle hissediyorsanız kaybetmeyelim birbirimizi...mümkünse bağlantımızda kopmasın...İş bilgisi vermenin tanımadığınız bir insanın hayatına ve ihtiyacına gösterdiğiniz duyarlılık VİCDANINIZI size her daim hatırlatacaktır.BİR UMUT ta ortak vicdanımız olabilecektir ancak...

Hepimizi hepimize karşı yükümlü kılan şey kalbimiz ve vicdanımızdır. Böyle bir ortaklık ve yükümlülük mülk,keyif gibi unsurlarla örtüldüğünde artık uğruna direndiğiniz şey, herkese yani insana ait olmaktan çıkıp bencilce bir gereksinim haline gelir. Böyle bir açgözlülük, vicdanın kabuğu haline gelip insanın amacını bu maddi zenginliklerle belirler. Oysa bizim açgözlülüğümüz, doğal olana,samimi olana,insani olana dır. Bizim açgözlülüğümüz, bizi dönüştürecek anlamlara ulaştıracak ve onurumuzun savaşını yaratacak sorulara ve bilgiye olmalıdır. Çünkü insanın varlık nedenidir sormak ve bilmek. Çünkü yeni ve başka hayatlar sorgulamalarla ve bu sorgulamaların öreceği ve donatacağı yollarla kurulur