[Alexandra]

Teoman Bey'in de Sizin de düşündüklerinize hak veriyorum. Ayrıca benim nerede kalacağımı düşüneceğine, onun gitmesinde de saygı duyuyorum. Fakat bu aynı zamanda tartışmadan ve kabul etmekten kaçmak olmuyor mu? Ama gidişinden önce anlatmaya çalıştıklarımı dinlemeye ve anlamaya çalışmasını çok isterdim. Alışkanlığım bir yana, ondan önceki hayatım çocukluk, ilk gençlik yıllarıma tekabül ediyor. Başka bir hayatım olmadı ki.
Kararımız ortak olmak zorunda dediğiniz gibi. Ben sadece geçici çözümlerden korkuyorum.

huzurr Nickli Üyeden Alıntı

Bu noktada teoman haklı olabilir fakat tam tersi senin baş kaldırmanı kendisine yedirememiş ve sana ders vermeye çalışıyorda olabilir. Yıllardır bu adamı bu şekilde kabullenebildiğine göre ayrılık kararında acele etmemelisin. Bazı şeyleri daha net görmeye başladığına göre artık kartlarını açık oynamalısın yeniden bir araya gelip sakince konuşup ilişkinize yeniden yön vermelisiniz. Sen neyin nasıl olmasını istiyorsan bunu açık bir dille eşine belirtmelisin ve verdiğiniz kararlar ikiniz içinde rahatlatıcı ortak kararlar olmalı. Kararların sonucunda iki taraftan birisi bu durumdan rahatsızsa ve sorunlar giderek artıyorsa çözümlenemez hal alıyorsa ancak ozaman ayrılık düşünülebilir. Ama tabiki her evlilikte bu böyledir taraflardan birisi mutlaka biraz daha ılımlı olmak zorundadır bu görevde hep kadınlara düşüyor malesef. Bu yeni ruh halinle bir kez daha denemelisin seni bu şekilde kabullenebiliyorsa yuvayı yıkmanın anlamı yok. İki insanın birbirine alışması kolay olmuyor ve çok zaman alıyor yılların alışkanlıklarını bir anda silip atmak çok zor yeni bir hayata yeni bir insana alışmakta silmekten çok daha zor.