| ac_milan_ac | 06-11-2014 08:29 PM |
Ben normal biri değilim.Delimiyim acaba?
Herkese selam.Ben 18 yaşında yeni üniversiteye başladım bu sene hazırlık okuyorum.Başlığa bakınca merak etmiş olabilirsiniz nasıl bir şey acaba diye.Şöyle acıklayayım.Ben kendi kendime hayatımı mahvediyorum arkadaslar.Çok değişken bir yapım var.Liseye başladıgım ilk yıllarda sınıfta hiç konusmuyordum birine kalemin var mı diye bile sormuyordum.Bi kere bi arkadasıma halısahaya geliyimmi diye kağıda yazıp vermiştim.Şimdilerde en yakın arkadaslarımdan biri oldu ve bu anımı hatırlatıp dalga geciyor:D.Her neyse lisenin ilk yılında yaşamadım adeta.Evden okula okuldan eve berbat bir yaşamım vardı.10.sınıfta sınıfın haylazı benle ugrasmaya basladı.Şakalar yapıyordu derslerde teneffuslerde,beni dikkat odağı yapıyordu buda benım en korktugum seydi.Her neyse böyle baya baya ugrastılar benle 10 da.Bende haliyle kendimi savunmak icin konusmaya basladım ama yinede evden okula okuldan eve arasıra halısahalar olur onlara giderdim.Futbol yeteneğimde olmasa ölmüştüm zaten ben.11.sınıfta yine evden okula okuldan eve korkak ezik biri olarak devam ettim.Geldik 12 ye.Hayata bakıs acımı değiştirdim.Her şeyden keyif al,sınıfa git sessiz bile otursan anın tadını cıkar kendi kendine mutlu ol dedim kendime.Biri sana konusmuyosun sessiz desin sende cevabını ver ve kafana takmadan her sey normalmiş gibi devam et dedim kendi kendime.Sonra hoca bana dedi neden konusmuyorsun cok sessizsin.Bende ne konusayım hocam şimdi (sempatikçe:) dedim sınıftakiler güldü bende aldırıs etmeden devam ettim.Daha sonra bir kız geldi yanıma(şimdilerde en yakın arkadasım) ee sen neler yaptın tatilde dedi bende şöyle yaptım böyle yaptım falan diye anlatmaya basladım bide biraz kendime sempatik şeker havaları verdim daha sonra kız utangaclıgı gitmiş dimi yanındakine.İşte eve gidiyorum hiçbirşeyi kafama takmıyorum ne yaparsam ondan zevk almaya baslıyorum falan derken sen bir sosyalleş allah allah allahhhh.Arkadaş sayım inanılmaz arttı.İnsanlar benle ugrastıklarında gülüyordum onlarla eglenıyordum.Ve şöyle bir şey benimsedim kendi kendime sen hepsinden üstünsün bırak kendi kendilerine takılsın onlar dedim :) bide universite sınavı yılıydı onada calısıyorduk onunda gazı vardı bu dusuncemde :) İşte böyle böyle dersanenin vazgecilmez adamı oldum eğlenceli şen şakrak bensiz bir şey eksik olan biri oldum.Herkese sevgiyle espriyle sevimlilikle yaklastım herkes bana cok seker cok temiz cok iyi demeye basladı.birçok arkadasım oldu çok sevinçliydim.En cokta kızlarla iyi anlasıyordum :) insanlarla deli gibi ugrasmaya basladım onları kızdırmak cok hosuma gidiyordu :) barlar,cafeler,maçlar,sınavlar,gezmeler,yemeler,iç meler her şey benim icin cok guzeldi.Konusmasam bile bırak beni kaybeden kaybeder diye bir felsefe edindim.Böylece muhtesem bir yıl geçirdim ve bir sürü dostum var su an.Ancak üniversiteyi kazandım iş değişti :) tam kendi karakterime kavustum dedim lop kendimi istanbulda buldum.Okudugum üniversite türkiyenin sayılı üniversitelerinden(özel). Muhteşem bir ortam her sey süper ancak ben Afrikadan Amerikaya gelmiş gibi bir durumdayım.9.sınıftaki halim gibiyim.Oda arkadasım acayip sosyal biri bir cok arkadas edindi.Amcamın oğluda bu sene benle birlikte bu okula girdi oda bircok arkadas edindi.Bense size su ankı halımden bahsedeyim.Hazırlıgım.Derslerim her gun 12 de bitiyor.Daha sonra insanlardan kacıyorum.Zaten cok ruhsuz gözüküyorum.Böyle donuk donuk konusmayan.Sınıfta yine konusmuyorum.Ama bi kaç arkadas edindim yine.İnsanlar bana bakınca beni eziyormus gibi geliyor.Kuzenimle konusmaktan korkuyorum benden sıkılıyodur diye.İnsanlar benden sıkılıyodur bır bır bır düşünüp duruyorum böyle.Dünyanın en boşlukta olan insanı benımdır size garanti verebilirim su anlık.Oda arkadasımla iyi anlasıyoruz guresıyoruz falan.Bizim sınıftan bi arkadas odaya geldi bugun ben uyuyordum.Bunlar konusuyo işte nasıl dedi benim oda arkadasım ötekide cok konusmuyo öyle bilmem dedi oda arkadasımda açınca çok iyi cocuk ben cok seviyorum dedi cok hosuma gitti bu.Kuzenim ve arkadaslarıyla görüşüyoruz arada.Odada olmayarak kendime bir hava katmaya calısıyorum böle asosyal gözükmiyim diye ama asosyalliğin dibine vurdum.Yemekhaneye tek basıma gidiyorum.Kütüphaneye gidip kendi kendime takılıyorum.9u tekrar yasıyor gibiyim ve üni hayatımıda böle rezil etmek istemiyorum.Gecen seneki halim süperdi onu geri kazanmak istiyorum ve ne yapacagımı bilmiyorum.Buraya yazarak sohbet havasında bir yararı dokunur diye düşündüm simdiden teşekkür ederim.Şimdi yazıyı bi daha okudum neler diyorum ben ya delimiyim acaba ben niye normal biri degilim be diye kendimi yiyip bitiriyorum :) aslında cok normal biriyimde böyle saçma düşünceler beni buna sürüklüyor diye düşünüyorum.Cok antipatik biri olarak gözükmüş olabilirim size ama cok sempatigimdir :)))) sadece sonradan ortaya cıkıyor özelliklerim :))):) | 