[Betü]

Stien I Bjerget Nickli Üyeden Alıntı

Konuların çokluğuna katılıyorum.Şuan diğerlerine ek yazım kuralları,noktalama işaretleri,anlatım bozukluklarını çalıştım.Cümlenin öğelerini zaten belirtmiştim geriye bir kaç şey kaldı onlarıda yavaş yavaş halledicem.Kasımda Tarih dersine geçicem.Tarih ve türkçeyi beraber götüreceğim inşallah.Kaynakları kendin alabilirsin ikinci el kitaplar ya da yeni basım kitaplar.Destek eğer internetin varsa ekol hocadan dersleri izleyebilir,dinleyebilirsin.Bende bazen sıkılıyorum ders çalışmaktan ama yapıcak birşey yok çalışmak gerek.Yine yazarım gelişmeleri.

Gerçekten bu özverili haliniz ve iradeniz takdire şayan.Ben de bekliyorum haberlernizi.Bana da cok güzel örnek oluyorsunuz.Ne yalan söyliyim bana da biraz zor gibi gözüktü ama sizi çok inançlı gördüm umarım başarırsınız :)

[Senemmms]

Caanım çok benzettim ben seni kendime. 4 yıl fen okudum ve laylaylom girdim sınava. Diğer sene busefer çalışıcam dedim hevesle başladım ama fıss söndü hepsi.Başlarda çok iyiydim yılbaşına kadar. İşte dersanede ilk 10dayım falan hocalar baylıyo bana çok beklentililer falan.Ama birden bütün istek gitti. Önceki yıl okulla olmuyo bahanem vardı ama bu sene yok bişeyler yapmalıyım dedikçe hep çalışmamama bahane çıktı. En sonunda o sene çok şey yaşadım ve yine çalışamadım. Ama 5 yıl fen okumuş oldum. Sonra hep dua ederken benim için en hayırlı yerde olmak istiyorum Allahım diyerek dua ettim. Hep ama hiç il düşünmedim. Sonra ben oylesine edebiyata girdim, kiii hiç aklımda yoktu. Kaydolmuştum ama sabah kalkmak istemediğim için girmicektim. Bi gece önce fen okuyup tm den seçim yapan arkadaşımla konuştum dene senem yapma etme dedi. Girdim bölümüm olmadığı halde.Sonra çıkışta nüfüs cüzdanımı kaybettim. Şok olmuştum şaka gibi geliyo insan hep bulcakmış gibi düşünüyo bildiğin rahat rahat dolanıyodum. Sonra annemle babam beni karakola götürdü ifade evrdik işte kaybolduğuna dair. Bi belge imzalayıp verdi polis, üstünde nüfüs cüzdanındaki bilgilerden daha fazla bilgi vardı. Bununla sınava girebilirsiniz dediler tamam dedik eve gittik. İşte sabah gayet normal kalktım kendi bölümümün sınavına giricem falan. Okula gittim sınava girmeye almadılar. Ciddi ciddi almadılar. Bi saat var gidip nüfüs cüzdanı çıkartın dediler. arabaya atladık. sonra gitceğimiz nüfus müdürlüğü arabayla girilmicek biyerde koştur allah koştur sabahın köründe babamla nüfüs müdürlüğüne koşuyoruz. Girdik kapıda güvenlik görevlisi, ''ya her pazar açığız ama bu pazar kimse gelmedi neden bilmiyorum'' dedi adam. Biz kaldık öyle, nasıl ya falan. Ve ben ogün sınava giremedim. Gitti yani 5 sene. Evet edebiyata girdiğim iiçin tm den tercih yaptım. Eskişehirde ingilizce işletme okuyorum. Ve diyorumki iyiki bura olmuş iyiki sayısalda okumuyorum :D
Bende düzenli çalışan biri değilim hatta şu hayattaki en anlamsız çalışan öğrenciyimdir :D hocalar hep kızardı harcıyosun kendini diye ama işte gençlik kanı başka bişey . Çok uzattım farkındayım ama endişe sokmadan hayatına ders çalış. Hep hedef koy derler ama o bende işe yaramadı bende bıraktım. Bence çalışıp en hayırlı yeri dilemeli insan. Çünkü istediği ile gidip çok mutsuz olan arkadaşlarımda var. Bilemeyiz herşey bölüm değil. Arkadaşların yaşadığın ortamda önemli. benim 18. tercihim tuttu, o tercihimin önündeki tercihler kafaadan tutuyodu ama gelmedi. Ben o nüfüs cüzdanını kaybettim ya artık herşeyi kadere bağlıyorum iyice abarttım :D Sen tm ye geçmeye cesaret etmişsin ben edememiştim. Edemediğim için böyle oldu diyorum hep hihi :D
Ay benim buraya yazma amacım şeydi. Ben sonradan farkettimki bende başarısızlık korkusu var. Babam bana çok güvenir nezaman ciddi bi durum olsa sınav falan bana bişeyler olur ve hep bahanem olur. Çünkü babam bana okadar güvenirki sormaz bile senem bunu yapabilcekmisin diye. Senem zaten yapar der. Bu bende büyük sorumluluk oluyo ve demekki bende farkında olmadan böyle çıkıyorum işin içinden. yani ben sendede onu gördüm gibi; BAŞARISIZLIK KORKUSU. Belki doğru belki yanlış ben zor kabul etmiştim ama bu gerçekten böyle bende. Sendede onu gördüm söylemek istedim . Kusura bakma çok uzattım sadece çok benzettim kendime çenem düştü oyuzdeen. İyi bayramlar iyi geceeler :D

[Betü]

Hepinize çok ama çok teşekkür ediyorum.Tüm mesajlardan bir şeyler ögrendigimi söylemeliyim,bana yardımcı olmaya calısan duyarlı insanları görmekse gerçekten çok güzel.

Sevgilim Senem sana gelince okurken ağzım acık kaldı diyebilirim.Sanırım benim de ''başarısızlık korkum'' var.Aynı sekilde benim babam da öyleydi ve ben onu bu sene hayal kırıklıgına ugrattım zaten.Sanırım yine aynı seyin olmasından korkuyor ve bu nedenle sürekli erteliyorum.Yüzleşmeyi geciktiririyor ve laylaylom oluyorum.Çok dogru.Ancak bu süreci atlatabilecegimi düşünüyorum ya da buna inanmak istiyorum.Çünkü her seyden önce bu mesajı yazdıgım zamanlarda sevgili bluesgirlx'in de söyledigi gibi kararsızdım.Yapmak istedigim şeyi bilmiyordum.Ama şimdi bunun Ege Üniversitesi-Psikoloji Bölümü olduguna karar verdim.Bu kararımı destekleyen ve geliştiren eylemlere henzü çok fazla girişmedim.Hala oturtamadım ders çalısma düzenimi ama küçük küçük de olsa adımlar attım,umarım zaman daha güzel olur.Ve kendimle yüzleşip şu başarısızlık korkusunu atarım..En azından denemeye cesaret edebilmek istiyorum.Cünkü ben bunu hak ediyorum.

Tekrar hepinize çok ama çok teşekkürler.Tüm yorumlardan kendime bir şeyler cıkardım :)

[serdar2535]

Galiba insan oğlunun en büyük sorunu ani olaylar karşısında sona gelmişlik hissi ve her şeyi gözden çıkarma hali , yapamadım bu oldu ve sonrası artık sonuna geldim , bilsekki başımıza gelen her olay son değil bir sonrakilerin yönlendiricisidir o zaman daha farklı bir ruh haline boyanacağız ve daha rahat olacağız , her şey bir anda düzelmeyecek olsada düzelmeleri hissetmenizde çok büyük bir gelişmedir başarılar...