0lumlu Düşünme ve Dereceleri

[hayatimdegisti]

Olumlu düşünmenin dereceleri vardır.
Kimisi olumlu düşünmeyi bildiğimiz şekilde yapar kimisi ise daha üst seviyelerde olumlu düşünme gücünü kullanır.

Ben kainat ile birim!
Sonsuz yaşam benimle ve ben sonsuzluk olduğumu biliyorum!
Doğru şeyleri kainat bana getiriyor ve ben bunlara açığım!
Kendim ile ilgili duygularım düşüncelerim en üst seviyede ve kendimi iyi hissetme halim artarak devam ediyor!
Huzur mutluluk ve sağlık bedenimden kainata yayılıyor ve bu enerji o kadar fazla ki gücünü kainattan aliyor

Her zaman her koşulda her türlü sorun ile mücadele etme gücüm ileri seviyededir.
Kapasitem bakış açım sonsuzluk ve sonsuzluk benimle birlikte
Başlangıçtan beri varolanım ve her ne olursa olsun sonsuza kadar varolacağımı biliyorum.

İçimdeki huzur dalga dalga yaiylmakta ve bu duygular bir okyanus gibi etrafa yayiliyor.
ŞANS BENDEN YANA OLUMLU ENERJİYİ ÇEKİYORUM OLUMLULUKLAR İYİLİKLER SAĞLIK BENİMLE BİRLİKTE NE KADAR SAĞLIK VE NEŞE VARSA KENDİME ÇEKİYOR NE KADAR KÖTÜ ENERJİ VARSA YANSITIYORUM...



işte arkadaşar gördünüzAklıma gelenleri çekinmeden yazdim.Olumsuz düşünürken çok bonkürüz ancak olumlu düşünürken bunun yarisi kadar bonkör olsak hayatimizda bir çok şley iyi gider..
Öyleyse sizde yapin bu egzersizleri akliniza ne gelirse yazin..


Unutmayin ki içinizde ki çocuk her gün bunlari kayit ediyor ve çogu zaman bunlar sorgulanmiyor.Oyle ise gönderi olumlu düşünceleri kainata..
26 super

Pollyanna, başa çıkamadığı her olayda güzel bir yan bulan bir roman kahramanıdır. Bu roman kahramanı, kendisini aldatmamaktadır. Sadece bir şeyi değiştiremediği zaman, onda güzel bir yan, öğrenilecek bir şey bularak hayata tutunmaktadır. Aslında başka çaresi de yoktur. O da kötü bir şey yaşadığında acı çekmektedir, ama bunun sürekli olmasına izin vermemektedir. Yoksa Pollyanna’nın yaptığı, acıyı ya da problemleri göz ardı etmek değildir.

Olumlu düşünce de, sorunları göz ardı etmek ya da acı çekmemek anlamına gelmiyor. Olumlu düşünme tarzının bize ilham ettiği sorular şunlardır: ben bu sorunu çözmek için ne yapabilirim? Bu sorundan ne öğrenebilirim? Olumlu düşünmeyi sorunları göz ardı etmek olarak algılamak son derece yanlış bir düşüncedir. Bu bence “olumlu düşünmek zorunda” olduğumuz gerçeğinden kaçmaktır.

Olumlu düşünceden neden kaçarız? Cevap basit: olumlu düşünmek emek ve çaba ister ve genel-geçer alışkanlıklarımıza ters gelir. Olumlu düşünmek rahatlık bölgemizden çıkmamızı gerektirir. “Nasıl yani?” dediğinizi duyar gibiyim ya da “kötümser olmanın neresi rahat?” diyeceksiniz. Sizlere açıklayayım:

Rahatlık bölgesi, gerçekten rahat olunan bir yer değildir. Alıştığımız ve risklerini bildiğimiz bir bölgedir. Dolayısıyla, sorunlar karşısında çaresizlik rolünü doğal gören ve öyle davranan birinin, tersi bir tavır ortaya koyması, çaba gerektirecektir. Bu açıdan olumlu düşünmek ve olumlu davranmak, rahatlık bölgemizden çıkmamızı gerektirir. Bu da bazılarımıza hatta çoğumuza zor gelir.

Pozitif düşünen insanlar, elbette zaman zaman sınırı geçip gerçekçi olmaktan uzaklaşabilirler. Fakat bu, tutumlu bir insanın zaman zaman cimri izlenimi vermesi gibidir. Bazen sınırı geçmek, kaçınılmaz olabilir, mümkündür. Fakat, olumlu düşünce, sorunların göz ardı edilmesi şeklinde ortaya çıkan bir tavır bozukluğu değildir. Pozitif düşünmek, sorunu tanımladıktan sonra hemen bir diğer aşamaya geçmektir. Yani çözümlere odaklanmaktır. Size bir örnek vereyim: Çocuğunuzu hastaneye götürdünüz. Doktorlar ve hemşireler, çocuğunuzun problemini teşhis edip-çözüm aramak yerine oturup sizinle birlikte ağlasalar ne olurdu? Nasıl hissederdiniz? Elbette bunu istemezdiniz, bu durum sizi rahatsız ederdi. Ya da hastalanmış çocuğunuzu muayene etmeden çocuğunuzun hiçbir şeyi olmadığını söyleselerdi ne yapardınız? Bunu yapmaları da saçma olurdu. İşte benim olumlu düşünce kastettiğim şey birinci tavırdır: çocuğun sağlık problemini teşhis edip-tedaviye odaklanmalarıdır.

Olumlu düşünce insanı acı çekmekten korumaz. Fakat yıkılmasını engeller. Esir kamplarından, zor günlerden geçip gelen insanlar, olumlu düşünceye ve bir hayale sahip insanlardır. Bu insanların acı çekmediğini iddia etmek saflık olur.

Benim de hayatımın bazı dönemleri çok sıkıntılı geçmişti. İster inanın ister inanmayın “bu sorunu çözmek için ne yapabilirim?” ve “Bu sorundan ne öğrenebilirim” ifadeleri, beni sinir krizleri geçirmekten korumuştur. Bu soruları sorup cevaplarını aramasaydım, bugün burada değil akıl ve ruh hastalıkları hastanesinde olabilirdim.

Olumlu düşünmek ve bazı hayallere-hedeflere tutunmanın işe yarar başka bir pozitif alternatifi de yoktur. Başka bir deyişle, olumlu düşünmek zorundayız zaten. Başkaca işe yarar bir yöntem varsa, ben de bilmek isterim.

ASAGIDAKI ADRESTEN ALINTIDIR


http://www.erkorkmaz.net/izpesinde/Y...r/SS/SS_03.htm

[hayatimdegisti]

Olumsuz düşünceleri dışarıda tutmak için önce onların doğalbir parçamız olmadıklarını bilmemiz onları tanımamız gerekir.
Ne zaman aklınıza olumsuz bir düşünce gelse...Kötü bir ihtimal olacağına dair bir düşünce belirse.En azından farkında olun.
Farkında olduğunuz sürece o olumsuz duyguları dışarıda tutarsınız.

Egzersizler önemlidir.Bu egzersizleri ihmal etmeyiniz.

[yakamoz]

EVREN BİR PAZIL VE İÇİNDEKİ HER ŞEY PAZILIN PARÇALARI. HİÇBİRİ FAZLA VEYA GEREKSİZ DEĞİLDİR HER BİRİ ÖZELDİR. BEN DE ÖZELİM ;)

[hayatimdegisti]

Yakamoz bu cümlen zaten olumlu içsel konuşmaların bir özeti...

Ancak daha detayli olumlu içsel konuşmalarını paylaşımlarını da bekliyoruz.Katılımların için teşekkürler.

[yakamoz]

Ben'le Ben'in gerçek anlamda tanışması yeni olduğundan Tümden Gelim öğretim yöntemiyle giriş yapabildim ancak, iletişim ilerledikçe detaylara ineceğimizi umuyorum. :)

Bizlere böyle bir paylaşım ortamı sunduğunuz için ben teşekkür ederim.

[burdayım2006]

öncelikle kendimi serbest bırakıyorum, tamamen serbest ve rahatım..değerli ve değersiz diye bir şey yok, herkes değerlidir ve ben de değerliyim..sevgilim beni terketse bile ve arkadaşlarım benimle ilgilenmese de ben değerliyim, değerli hisseden herkes değerlidir ve ben değerliyim, değerli olmak koşullara bağlı değil, ben kendimi değerli hissediyorum..kendimi başkalarıyla kıyaslamıyorum, aklıma bile getirmiyorum, o güzelmiş, diğeri kendine daha güvenir gözüküyor, daha sosyalmiş, daha çok konuşurmuş, daha çok ilgi görürmüş, bunları düşünmüyorum..çünkü o sırada hayatımı yaşamakla meşgulum, ne konuşuluyor etrafımda, neler oluyor, şimdi ne yapmam gerekiyor işimle ilgili yada yediğim pastadan ne zevk alıyorum tadı nasıl kendime ve hissettiklerime odaklanıyorum..birşeyler yaşanıyor bitiyor başkası başlıyor, hayat geçiyor, bir olaya nesneye kişiye duruma olaya takılmıyorum, hayat ben var olduğum için yaşanıyor, benim olmadığım ve yaşamadığım şeyleri düşünmüyorum.

[yakamoz]

TANRIM BENİ YAVAŞLAT
Tanrım beni yavaşlat, Aklımı sakinleştirerek kalbimi dinlendir.
Zamanın sonsuzluğunu göstererek bu telaşlı hızımı dengele.
Günün karmaşası içinde bana sonsuza kadar yaşayacak tepelerin sükunetini ver.
Sinirlerim ve kaslarımdaki gerginliği, belleğimde yaşayan akarsuların melodisiyle yıka, götür.
Uykunun o büyüleyici ve iyileştirici gücünü duymama yardımcı ol.
Anlık zevkleri yaşayabilme sanatını öğret;
Bir çiçeğe bakmak için yavaşlamayı, güzel bir köpek yada kediyi okşamak için durmayı, güzel bir kitaptan birkaç satır okumayı, balık avlayabilmeyi, hülyalara dalabilmeyi öğret.

Her gün bana kaplumbağa ve tavşanın masalını hatırlat.
Hatırlat ki, yarışı her zaman hızlı koşanın bitirmediğini, yaşamda hızı arttırmaktan çok daha önemli şeyler olduğunu bileyim.
Heybetli meşe ağacının dallarından yukarıya doğru bakmamı sağla.
Bakıp göreyim ki, onun böyle güçlü ve büyük olması yavaş ve iyi büyümesine bağlıdır.
Beni yavaşlat Tanrım ve köklerimi yaşam toprağının kalıcı değerlerine doğru göndermeme yardım et. Yardım et ki, kaderimin yıldızlarına doğru daha olgun ve daha sağlıklı olarak yükseleyim.

Ve hepsinden önemlisi Tanrım,
Bana değiştirebileceğim şeyleri değiştirmek için CESARET,
Değiştiremeyeceğim şeyleri kabul etmek için SABIR,
İkisi arasındaki farkı bilmek için AKIL ver...

Bu yazı milattan 2000 yıl önce HİTİTLERE ait kalıntılar içerisinde bulunan bir duvar yazısına aittir.

[denizzined]

yakamoz Nickli Üyeden Alıntı

TANRIM BENİ YAVAŞLAT
Tanrım beni yavaşlat, Aklımı sakinleştirerek kalbimi dinlendir.
Zamanın sonsuzluğunu göstererek bu telaşlı hızımı dengele.
Günün karmaşası içinde bana sonsuza kadar yaşayacak tepelerin sükunetini ver.
Sinirlerim ve kaslarımdaki gerginliği, belleğimde yaşayan akarsuların melodisiyle yıka, götür.
Uykunun o büyüleyici ve iyileştirici gücünü duymama yardımcı ol.
Anlık zevkleri yaşayabilme sanatını öğret;
Bir çiçeğe bakmak için yavaşlamayı, güzel bir köpek yada kediyi okşamak için durmayı, güzel bir kitaptan birkaç satır okumayı, balık avlayabilmeyi, hülyalara dalabilmeyi öğret.

Her gün bana kaplumbağa ve tavşanın masalını hatırlat.
Hatırlat ki, yarışı her zaman hızlı koşanın bitirmediğini, yaşamda hızı arttırmaktan çok daha önemli şeyler olduğunu bileyim.
Heybetli meşe ağacının dallarından yukarıya doğru bakmamı sağla.
Bakıp göreyim ki, onun böyle güçlü ve büyük olması yavaş ve iyi büyümesine bağlıdır.
Beni yavaşlat Tanrım ve köklerimi yaşam toprağının kalıcı değerlerine doğru göndermeme yardım et. Yardım et ki, kaderimin yıldızlarına doğru daha olgun ve daha sağlıklı olarak yükseleyim.

Ve hepsinden önemlisi Tanrım,
Bana değiştirebileceğim şeyleri değiştirmek için CESARET,
Değiştiremeyeceğim şeyleri kabul etmek için SABIR,
İkisi arasındaki farkı bilmek için AKIL ver...

Bu yazı milattan 2000 yıl önce HİTİTLERE ait kalıntılar içerisinde bulunan bir duvar yazısına aittir.

Gerçekten çok etkilendim açıkçası.Özellikle yazının sonundaki satırlar o kadar güzelki kendimi iyi hissettim birden.Yazı için çok teşekkürler.

[burdayım2006]

Aklımı sakinleştirerek kalbimi dinlendir.

Zamanın sonsuzluğunu göstererek bu telaşlı hızımı dengele.

Günün karmaşası içinde bana sonsuza kadar yaşayacak tepelerin sükunetini ver.

bunlar benim seçtiklerim

aklım ve kalbim hep sükunet içinde olsun tanrım