mevlana Sonsuz bir karanlığın içinden doğdum. Işığı gördüm, korktum. Ağladım. Zamanla ışıkta yaşamayı öğrendim. Karanlığı gördüm, korktum. Gün geldi sonsuz karanlığa uğurladim sevdiklerimi... Ağladım. Yaşamayı öğrendim. Doğumun, hayatın bitmeye başladığı an oldugunu;aradaki bölümün, ölümden çalınan zamanlar oldugunu ögrendim. Zamanı ögrendim. Yarıştım onunla... Zamanla yarışılmayacagını, zamanla barışılacağını, zamanla ögrendim... Insanı ögrendim. Sonra insanların içinde iyiler ve kötüler oldugunu... Sonra da her insanın içinde iyilik ve kötülük bulundugunu ögrendim. Sevmeyi ögrendim. Sonra güvenmeyi... Sonra da güvenin sevgiden daha kalıcı oldugunu, sevginin güvenin sağlam zemini üzerine kuruldugunu ögrendim. İnsan tenini ögrendim. Sonra tenin altnda bir ruh bulundugunu... Sonra da ruhun aslında tenin üstünde oldugunu ögrendim. Evreni ögrendim. Sonra evreni aydınlatmanın yollarını ögrendim. Sonunda evreni aydinlatabilmek için önce çevreni aydınlatabilmek gerektigin ögrendim. Ekmeği ögrendim. Sonra barış için ekmegin bolca üretilmesi gerektigini. Sonra da ekmeği hakça üretmenin, bolca üretmek kadar önemli oldugunu ögrendim. Okumayı ögrendim. Kendime yazıyı ögrettim sonra... Ve bir süre sonra yazı, kendimi ögretti bana... Gitmeyi ögrendim. Sonra dayanamayıp dönmeyi... Daha da sonra kendime ragmen gitmeyi... Dünyaya tek başına meydan okumayı ögrendim genç yaşta...Sonra kalabalıklarla birlikte yürümek gerektigi fikrine vardım.Sonra da asıl yürüyüşün kalabalıklara karşı olması gerektigine aydım. Düşünmeyi ögrendim. Sonra kalıplar içinde düşünmeyi ögrendim. Sonra sağlıklı düşünmenin kalıpları yikarak düşünmek oldugunu ögrendim. Namusun önemini ögrendim evde... Sonra yoksundan namus beklemenin namussuzluk oldugunu; gerçek namusun, günah elinin altindayken, günaha el sürmemek oldugunu ögrendim. Gerçegi ögrendim bir gün... Ve gerçegin acı oldugunu... Sonra kararında acının, yemege oldugu kadar hayata da lezzet kattığını ögrendim. Her canlının ölümü tadacağını, ama sadece bazılarının hayatı tadacağını öğrendim. Ben dostlarımı ne kalbimle ne de aklımla severim. Olur ya ... Kalp durur ... Akıl unutur ... Ben dostlarımı ruhumla severim. O ne durur, ne de unutur ... MEVLANA hayata geçirmeniz dilegiyle... |
Cevap: mevlana dün bunu bir yerde okumuştum, bugün eklemeyi düşünüyordumm hatta onun için girdimm siteyee benden daha uzun yaşayacaksınn sevincli eline sağlık, iyi ki varsınn sevincli |
Cevap: mevlana canım benim hepberaber uzun kaliteli yaşayalım sevgiyle kal... |
Cevap: mevlana hepp beraabeer happy6 iyi ki varsınııızızzz music45music45 ohh bee yaşamaaakk varmışş actionsmile |
Cevap: mevlana biraz önce beni uyardılar bu yazı can dündara aitmiş internetteki bilgi kirliligi arkadaşlar oyüzden can dündar olarak düzeltmem gerekirmiş bilgilerinize sevgiyle kalın... |
Cevap: mevlana Sevgili arkadaşlar, Evet Can Dündar'a ait fakat izin verirseniz bir düzeltme yapmak istiyorum. "Ben dostlarımı ne kalbimle ne de aklımla severim. Olur ya ... Kalp durur ... Akıl unutur ... Ben dostlarımı ruhumla severim. O ne durur, ne de unutur ... " Bu kısım Mevlana'ya ait. Yazının devamı değil. |
WEZ Format +3. Şuan Saat: 06:28 AM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.