[Işıldayan Safir]

Daha önce, Duygusal Özgürlük Yöntemlerini uygularken, iyi tanımlanmış, net, küçük alt başlıklar ile çalışmanın öneminden bahsetmiştim. Çoğu zaman bu, hızlı ve belirgin ölçülebilir sonuçlar elde etmek için en iyi yöntemdir.

Bugün size, spesifik olmanın yöntemlerinden birinden bahsedeceğim. Bu yöntemin adı, hikâyeyi anlatmak…

Yöntem çok basit. Sizin için sarsıcı, üzücü, rahatsız edici olan olaylardan birini seçip, başından sonuna anlatıyorsunuz. Eğer kafanızda 100 olay varsa, hangisini seçeceğinizi düşünmeyin. İlk aklınıza gelen iyi bir başlangıç noktasıdır.

Daha sonra, bu olayı yüksek sesle anlatıyorsunuz. Ve anlatırken, duygusal rahatsızlığının yükseldiğini hissettiğiniz yerlerde, bu alt başlıklara özel olarak birkaç tur tıklıyorsunuz ve bu şekilde olayı duygusal bir gerginlik olmadan baştan sona anlatana kadar devam ediyorsunuz.

Örneğin, Ayşe adında bir kadının, ciddi bir trafik kazası geçirdiğini ve bu deneyimin sarsıcı etkisinden ötürü daha sonra araba kullanmaktan hatta arabaya binmekten korktuğunu ve bana danıştığını varsayalım.

Burada bir tek sarsıcı olay olsa da, bu birçok alt başlığı içeren bir olaydır. O nedenle, basitçe, "Bu araba kazasının yarattığı korku..." şeklinde bir ifade ile tıklamak (DÖY uygulamak) etkili olmayabilir.

Bu durumda daha başarılı bir yöntem, kazayı anlatırken, korkuyu tetikleyen her alt başlığa ayrı, ayrı tıklamak olabilir.

Bu tür bir durumda, bana danışan kişi ile aramdaki diyalog şu şekilde gelişebilir:

Ö> Bana olayı tüm detayları ile anlat. Kaza nasıl oldu?

A> Şehirlerarası yolda arabamızla, geceleyin tatilden dönüyorduk. Arabayı eşim kullanıyordu. Ben sağ koltuktaydım. Karşıdan gelen araç, önündeki kamyonu, aradaki mesafe azken sollamaya kalktı. Tam karşımda duran arabanın farları gözüme giriyordu...

Ö> Dur bir dakika... Bu farlar, seni korkutan şeylerden biri mi?

A> Evet, şimdi ne zaman gece karşıdan gelen bir arabanın farını görsem, yine gelip bana çarpacakmış gibi geliyor...

Ö> O halde önce bu farların yarattığı korku için tıklayalım. "gözüme giren farlar" senin için bu korkuyu tetikleyen uygun bir hatırlatıcı ifade mi?

A> Evet.

Ö> Şu anda "gözüne giren farların sende yarattığı korku düzeyi 10 üzerinden kaç?

A> 8

Ö> O zaman önce bunun için tıklayalım. "gözüme giren farlar"...

A> Gözüme giren farlar... (bir tur tıplarız birlikte)

Ö> Şimdi kaç gözüne giren farların yarattığı korku düzeyi?

A> 4.

Ö> O halde şimdi bir tur daha tıklayalım "gözüme giren farlar" diye...

A> Gözüme giren farlar... (bir tur daha tıplarız)

Farların yarattığı korku 0'a düştükten sonra, hikâyede korkuyu-kaygıyı tetikleyen bir sonraki alt başlığa geçeriz. Korna sesi, şiddetli fren, çarpışma anı, vs gibi...

Sonunda tüm alt başlıklarda korku/kaygı düzeyi 0'a indiğinde, korku geçmiş olur.