[nevresim]

bunasıl bir illettir anlatamam.yaşayan bilir anlar beni zaten.
ilkbaşta tam adını bilmiyodum.daha yeni yeni adını koydum.şimdide araştırıyorum netten filan.
sanırım çok kardeş olmamızdan ilgi görmemiş olmak,cahil+cocugunu adam yerine koymayan ebeynler bunun sebeplerinden, en azından benim için.
küçükkende böyleydim ben kalabalığa çıkamazdım heyecanlanırdım filan.üni ye başlayınca geçti baya deiştim çok rahat oldum kendimi tanıyamıyodum çok güzeldi o günler peh anılarda.kısa sürdü zaten babamın bana attığı ilk ve tek tokattan sonra(şimdi heralde o tokattan sonra oldu diye tahmin ediyorum, ama ozamanlar bundandır demiyodum) grafiğim yine inanılmaz bi şekilde aşağı çakıldı.
artık insanlarla konuşurken kızarmaya başladım.küçüklüğümde de çekingendim ama kızarmıyodum, bu sonradan oldu.nerdeyse 7-8 sene geçti düzelmek istiyorum.hala insanların içinde bakışlar bana çevrildiğinde-hatta bazen çevrilmese bile kızarabilitem var.
araştırdığım kadarıyla öfke duymamalıyız geçmişimize,anne babaya affetmeliiz herşeyi.bunu yapmaya çalışıyorum.ama oluyo mu bilmiyorum.
resmen hayatımı kemiriyo bu illet.bulunduğum şehirden dolayı dr filan yok doğru dürüst psikoloji dalinda yani.
büyükşehirlerden birinde otursam dr a kesin gitmiştim yani.
herkes gezip tozarken ee tıkılmak ne kadar zorr.
çalışmak çok zor.herşey zor böyle ya nefes almak bile zor.ya ailemin içinde bile kızarıyorum o derece oha filan diyebilirsiniz yani.
sabır diyorum.ayrıca netten yeni 1 senedir filan araştırıyorum ,okadar çok kişi varmışki böyle rahatsızlığı olan şaşırıyorum.
ama bu konu hakkında ilk defa nette bişeyler yazıyorum.zaten dr a da gidemediğim için anlatacak kimsem yok.soyut biri oldum baya.yani belki böyle anlatmam da iyi olur diye düşündüm sadece beynimden geöiyodu bunlar kimseye söyleyemiyorum.
şimdiden ilgilenen okuyan olursa çok tşk ediyorum.