[selinarosa]

Gerçekten de istekler içimizdeki boşluğu onlarla doldurabileceğimize bizi inandırmış olan oyuncaklardır. Devamlı ister ve onlara ulaşmak için çabalarken bugünü unuturuz. Oysa içimizdeki boşluğun sadece sevgi ile dolabilecek sonsuz bir boşluk olduğunu gördüğümüz an artık istekler en fazla ikinci sırada gelir ve hiçbir şeye sahip olamasak bile şu an esen rüzgardan, parlayan güneşten ya da aydan, uçan bir kelebekten, açan bir çiçekten zevk alırız. Mutluluk gerçekten de nedensizdir, içtedir ve boşluğun içinde olup da içindeki diğer boşluğun onu doldurabilecek tek şeyle dolmuş olmasıdır. O dolduktan sonra yaşam tamamen isteklerden arınmış halde bile asla boş olmaz...