Sonunda ilk iki dersi sorularıyla birlikte bitirdim. Bu günümü tarih dersi için ayırdım. Bundan sonraki çalışacağım dersleri video derslerle beraber yürüteceğim. Geçen sene faydasını görmüştüm. 20 günüm kaldı 2. parti dergilerinin gelmesine vakit sıkıntım yok şükür.
Ders çalışmanın yanında ara sıra İstanbul'da tercihe açılan okulları inceliyorum kaç puanla kapatmış. Hangi semt, manzarası nasıl, oradaki ev fiyatlarını bile araştırıyorum. Acayip motive oluyorum. Kendime puan hedefi koymadım çünkü her sene değişken ama kendi branşımda ilk 997'e girmeyi hedefliyorum. Bu dereceyle İstanbul'a yerleşebilirim sanırım.
Telkinleri bu gün dinlemedim. Gece tekrar dinlemeye başlayacağım. Henüz keşfedebileceğimiz bir etki yok ama vazgeçmiyorum ve inanıyorum. Bu gün üşenmezsem biraz da eft yapıp şu derslerle, hafızamla, odaklanma sıkıntımla ilgili kendimi deriiin deriiin affedeyim. Hafızamın eski aşıltılı günlerine dönmemesi için oluşan tüm sebepleri sevgiyle özgür bırakayım. Yıllardır vazifelerini layıkıyla yerine getirdiler artık emekli olma vakti.
Bu yazma işi çok hoşuma gitti biraz da garipsedim. Anne babalarımız evladım söyle bakalım bu gün okulda ne yaptın deseler türlü şekle ve renge bürüdürdük. İyi bir şey yapmış olsak dahi o soru panikletir, korkuturdu. Ve çoğu zamanda eğer yoğunlaşırsa bu sorular büyük baskı olur ve derslerden uzaklaşırdık. Şimdi ise kimse sormadan ben bir şeyler paylaşıyorum ve bunu yapmak beni germiyor sadece motive ediyor. Kitaplar, sınavlar öcü olmaktan çıkıyor.
Sevgiler..
__________________
Bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken, sen HİÇ ol. Menzilin yokluk olsun.
İnsanın çömlekten farkı olmamalı.
Nasıl ki çömleği tutan dışındaki biçim değil, içindeki boşluk ise, insanı ayakta tutan da benlik zannı değil HİÇLİK bilincidir.