Özgür değiliz!
Hangi özgürlükten bahsediyorum?
Hiç düşün mü ayakkabı, kazak veya saat seçerken niye bu kadar zorlanıyorsun, niye yanındakilere sürekli "Bu nasıl güzel mi?", "Doğru söyle allasen nasıl durmuş" tarzında sorular soruyorsun?
Aslında sende biliyorsun yanındakilerin ne düşündüğünü "He he bu çok güzel" derken aslında "Of şunu seçse de gitsek" dediklerini...
Bu basit şeyler tüm hayatını etkiliyor. Bir kız arkadaşı seçerken bile çevrendekilerin onu beğenmesini istiyorsun, her şeyde ama her şeyde böyle yapıyorsun dikkat ettin mi?
Peki niye?
Çocukluğundan beri başında hep bir ebeveyn vardı, her işine karıştılar. Onları suçlamıyorum, çünkü onlarda böyle öğrendiler. "Onu yeme bunu ye " dediler. "Oraya yanlız gitme", "Şuraya çıkma", " Babana sormadan alma" "Abine danış" ,"Kendi başına karar verme" ," İlk önce adam ol" ,"Büyüklerine danış" ,"Sakın yalnız hareket etme" ve yüzlercesi...
İşte tüm bunlar o kadar tekrarlandı ki NLP'deki çapa denilen olay oldu. Yani sende artık motor bir davranış oldu bunlar. Ayakkabının bağcını sadece ilk defa bağlarken bilinçli düşünürsün "Hımm şu ipi burdan geçirdim, şunu şurdan, işte oldu" bunu bir kaç defa tekrarladıktan sonra artık bir motor davranışa dönüşür. Yürümek, kaşığı ağzına götürmek, nefes almak bir motor davranıştır.
İşte aynen bu ebeveyn baskısı da bir süre sonra motor bir davranışa dönüşüyor. Artık nedenini bilmesende yapacağın her şey için birilerine danışıyorsun.
Her zaman bir hoca, öğretmen, üstad arıyorsun. Halbuki her şeyi kendi kendine öğrenebilirsin.
Nasıl mı?
Hata yaparak. Hata yapmak dünyanın en büyük zevklerinden biridir. 12 yıllık okul hayatında öğrendiklerinin toplamını 1-2 hatandan ders çıkarark öğrenebilirsin.
Ama hata yapmaktanda korkuyorsun, çünkü içindeki o ebeveyn seni gözlüyor ve sen hata yaptığında senle dalga geçebilir. Şunu çok rahatça söyleyebilirim ki "Hata yapmaktan korktuğun için dünyanın en büyük lezzetlerini kaçırıyorsun"
İçindeki o baskı gitmeden asla özgür olamayacaksın. Peki o baskıyı nasıl ortadan kaldırabiliriz?
Hata yaparak. Evet bundan sonra bir şey yaparken asla kimseye bir şey sorma, yap sadece yap. Hata yaptıkça kişiliğin mükemmeliğe ulaşacak. Artık göreceksin ki kimse seni senden daha çok sevemez, daha çok düşünümez. Onun için artık kendi kararlarınla yaşa.
Bunlar başkalarına saçma görünebilir hatta senle dalga bile geçerler ama en az bir yıl sonra kişiliğin öyle bir gelişirki 1-2 sene içinde şunu dersin, aynen benim dediğim gibi...
"Ben gerçekten yaşıyorum, yarın bile ölsem gam yemem, çünkü bugün kendim olarak yaşadım bugün Hakan olarak hayatın tüm güzelliklerini tattım"
Yaşasın hata yapma özgürlüğü....
Hakan Mengüç