aslına bakarsanız biraz garip ama ben tatil de olsa normal bigün de olsa eşim ve benim dışında başka birilerinin daha olmasını istemiyorum.
bütün yılı onunla evde oturup onunla dışarda gezerek geçirsem yinede kimseyi aramam. böyle ilginç bi bağımlılığım var. düşünün kendime arkadaş bile edinmiyorum bu yüzden. okuldan eve evden okula... bunda eşimle arkadaş gibi olmamızın da rolü var. isteyip de yapamadığım hiçbir şey yok onunla... belki bu yüzden belki benim duygularımdan kaynaklanıyo bu durum.
ilginç olan hayatımda bi erkek yokken kişiliği çok güçlü, arkadaş çevresi geniş, insanlara bağımlı olmayan biriydim.eşimi tanıdıktan sonra bu garip huylar ortaya çıktı bende. dusun
demek istediğim bu durumda ben her halukarda yalnızca onunla baş başa olmak istiyorum, evde yada tatilde...
yani eşim dışında birilerinin daha bizimle olmasının sözkonusu olmasına bile dayanamıyorum.
tuhaf ama böyle hissediyorum işte. henüz iki yıllık evliyim ilerde belki daha makul olabilir duygularım diyorum ama onu başka sekilde sevebileceğime de ihtimal vermiyorum doğrusu.sıkıntılar biraz da burdan kaynaklanıyo
sevgiler...
